Το πρόβλημα στις σχέσεις Παλαιστινίων-Ισραηλινών είναι καλά κατασκευασμένο κι εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα τρίτων. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια. Θύματα, αθώες ψυχές, που έχουν εγκλωβιστεί σε έναν πόλεμο με έναν αόρατο εχθρό. Οι άνθρωποι από τη φύση τους είναι καλοί, ικανοί να συζητήσουν και να αμβλύνουν κάθε χάσμα κι αυτό επιβεβαίωνεται μέσα από τις αποκαλύψεις του ντοκιμαντέρ των Μορ Λουσί και Ντανιέλ Σιβάν, " Ημερολόγια του Όσλο ".
To 1992, κάτω από το φως της δημοσιότητας, αποφασίζεται μία μυστική συνάντηση των δύο πλευρών εκτός έδρας, μακριά από το πεδίο των συγκρούσεων, κεκλεισμένων των θυρών στην παγωμένη Νορβηγία. Το εγχείρημα της ανακωχής μόνο εύκολο δεν είναι, αλλά για πρώτη ίσως φορά, υπάρχει κοινή θέληση και διαθέση προς τη θετική κατεύθυνση. Οι επαφές μαραθώνιες, οι διαφωνίες σε πρώτη φάση μεγάλες. Ένα ένα τα βήματα. Αργά, αλλά σταθερά.
Πρόσωπα κλειδιά, από τη μία ο Γιασέρ Αραφάτ κι από την άλλη, ο Γιτζάκ Ράμπιν. Μάλιστα, οι δύο τους, μαζί με τον Σιμόν Πέρες, μοιράστηκαν το Νόμπελ Ειρήνης το 1994. Βρέθηκαν όμως αντιμέτωποι με την κοινή γνώμη, που την έτρεφε ο φανατισμός κι οι συρράξεις. Δημαγωγοί επωφελήθηκαν κι έστρεψαν τη μάζα εναντίον τους. Αποτέλεσμα, ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ να δολοφονηθεί σε μία εν ψυχρώ εκτέλεση από τον Γιγκάλ Αμίρ. Ποιος γνωρίζει τα πραγματικά κίνητρα της πολιτικής εκτέλεσης;
Αμέσως, το σκηνικό άλλαξε. Προκυρήχθηκαν εκλογές στο Ισραήλ. ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, με αντίθετες ιδέες και πιστεύω, κέρδισε τον Σιμόν Πέρες και το όνειρο έσβησε. Η μετέπειτα ιστορία γνωστή, φτάνει μέχρι το σήμερα. Ανακυκλώνεται συνεχώς. Δεν υπάρχει πια κι ο Γιασέρ ... Αφημένοι στο έλεος του Θεού, καμικάζι αυτοκτονίας σκορπούν τον θάνατο. Πουλάει το αίμα στα Μέσα Ενημέρωσης. Πραγματική διάθεση όμως, για την εύρεση ουσιαστικής λύσης και την αποφυγή του αδιεξόδου δεν υπάρχει.
Συμπυκνώνοντας σε μιάμισι περίπου ώρα, χίλιες ημέρες διαδοχικών συνομιλιών, παρουσιάζοντας υλικό, που δεν έχει δημοσιοποιηθεί στο παρελθόν, καθώς και συνεντεύξεις με πρόσωπα-κλειδιά, η ταινία αφηγείται μία ιστορία γεωπολιτικής σε έναν τόνο προσωπικό και ταυτόχρονα φιλοσοφικό. Δύο μεγάλοι ηγέτες τόλμησαν να αγκαλιαστούν και να αποφανθούν, πως πάνω απ΄όλα είναι ο Άνθρωπος, η Ζωή, η Ασφάλεια και τα υπόλοιπα έπονται.
Από τα καλύτερα ντοκιμαντέρ, στο 20ο επετειακό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, συγκίνησε τους θεατές, που κατέκλεισαν την αίθουσα του Ολύμπιον και χειροκρότησαν με τη ψυχή τους, στις δύο προβολές. Η ελπίδα έμεινε ζωντανή, μένει να έρθει ξανά ο χρόνος κι αυτοί οι άνθρωποι στην εξουσία, ώστε να υλοποιηθεί η συμφωνία του Όσλο. Ας είμαστε αισιόδοξοι ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου