Manchester By the Sea

Η τρίτη σκηνοθετική προσπάθεια του Kenneth Lonnergan, είναι κατά γενική ομολογία κι η πλέον επιτυχημένη του. Από το θέατρο, στο σινεμά και τώρα στα 55 του χρόνια, σε μία μεγάλη επιτυχία, που κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Α΄αντρικού ρόλου, είναι υποψήφια για έξι Όσκαρ και μετρά συνολικά ήδη 99 βραβεία, ξεκινώντας από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Sundance. Ύμνος για τη δύναμη, τον πόνο και τις αντοχές του ανθρώπου, που συχνά καλείται να ξεπεράσει, για να επιβιώσει.

Αφετηρία της δράσης αποτελεί ο θάνατος του αδελφού του πρωταγωνιστή, Τζο. Ξαφνικά βρίσκεται και πάλι στο Μάντσεστερ (ΗΠΑ), έχοντας αφήσει τη δουλειά του στη Βοστώνη. Η επιστροφή όμως, του προκαλεί μεγάλο προβληματισμό και δυστυχία. Ακροβατεί συνεχώς μεταξύ του ηθικού χρέους προς τον μεγάλο αδερφό και την ανατροφή του υιού του και της δική του ισορροπίας, που συχνά διαταράσσεται. Πρόκειται για έναν φιλότιμο βιοπαλαιστή, που ένα μοιραίο λάθος του παρελθόντος, έχει σημαδέψει ανεξίτηλα τη ζωή του.

Και πώς να μην συμβεί αυτό; Kι όμως δεν το βάζει κάτω, όσο κι αν πονάει, όσο κι αν τον κατατρέχουν οι δαίμονες κι αν έχει πληγωθεί. Δεν υπάρχει χειρότερη τιμωρία, απ΄αυτήν, που έχει βιώσει. Η διακοπή της γραμμικής αφήγησης κι οι συνεχείς αναδρομές, μας εξηγούν πολλά, που στην αρχή έμοιαζαν σκοτεινά. Έχει στιγματιστεί (" ο γνωστός ") από μία άδικη κοινωνία, μα ο ίδιος έχει καταδικάσει τον εαυτό του, περισσότερο από τον καθένα. Κι αυτό είναι το πλέον τραγικό.

Ο Λι έχει μίας πρώτης τάξης ευκαιρία, να ξορκίσει τα παλιά. Δεν το αντέχει όμως, σε τούτο τον τόπο. Ο Πάτρικ (Lucas Hedges) στέκεται άξια δίπλα του και του υποδεικνύει έμμεσα τον δρόμο της λύτρωσης. Η ζωή συνεχίζεται. Βρίσκουν τρόπο επικοινωνίας κι οικοδομούν μία σχέση αλληλεγγύης. Ωριμάζουν συγχρόνως, ο ένας κυριολεκτικά, ο άλλος μεταφορικά. Πάντα έχοντας στο κεντρικό φόντο τη βάρκα, του πατέρα, που τους ενώνει.

Ό,τι και να πει κανείς για την ερμηνεία του Κέισι Άφλεκ είναι λίγο. Τα βραβεία μιλούν από μόνα τους. Η ταινία είναι βασισμένη ολόκληρη πάνω του, ώστε να τον αναδείξει. Ένας άντρας απελπισμένος, που καλείται να βιώσει την οδύνη εσωτερικά, αθόρυβα συνεχώς. Κάποιες στιγμές ξεσπάει, ειδικά όταν πίνει, με άγαρμπο τρόπο. Είναι τόσο παραστατικός, θαρρείς και το έχει βιώσει, στη δική του προσωπική ζωή. Ένας μαραθώνιος για μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, μετά από τόσα αλυσιδωτά χτυπήματα της μοίρας. Άξιοι συμπαραστάτες τόσο, ο L. Hedges (Πατ), όσο κι Μ.Williams (Ράντι).

Μία πόλη δίπλα στη θάλασσα, είναι η ελεύθερη μετάφραση του τίτλου. Μακριά από τα πλούτη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Σαν απόκληροι στα νότια της Μασαχουσέτης, περήφανοι όμως, δίνουν τον τίμιο αγώνα τους, μέσα σε τόσες δυσκολίες. Ο καιρός συμβαδίζει με τη ψυχοσύνθεση του ήρωα. Συνεχής συννεφιά και βροχή. Σαν να κλαίει το σύμπαν για τα τόσα δεινά, που του έχουν τύχει. Μαζί και τα τοπία της φύσης, επιτείνουν το αδιέξοδο κι ας δίνουν φαινομενικά μία ανάσα.

Ένα έργο που καθηλώνει, που θέτει τον θεατή σε θέση πρωταγωνιστή, που αν μη τι άλλο ευαισθητοποιεί και συγκινεί. Μία σπουδαία ταινία, ένα κοινωνικό δράμα, που προσωπικά για μένα μπαίνει μέσα στις κορυφαίες για αυτήν την κινηματογραφική χρονιά. Μην χάσετε την ευκαιρία να το δείτε.