Σε μία απομονωμένη κοιλάδα του νησιού, δύο ηλικιωμένα αδέρφια έχουν να μιλήσουν περίπου σαράντα χρόνια. Ένας φράχτης χωρίζει τις μάντρες τους, ωστόσο το χάσμα αγεφύρωτο. Επικοινωνούν μάλιστα με γραπτά μηνύματα μέσω ενός σκύλου (ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου), που διαδραματίζει τον ρόλο του αγγελιοφόρου. Οικογένειά τους, παιδιά τους, τα πρόβατά τους. Το πιο αγνό ζώο, ο αμνός του Θεού.Τα φροντίζουν και κάθε χρόνο λαμβάνουν μέρος στον τοπικό διαγωνισμό, κερδίζοντας μάλιστα τις περισσότερες φορές, το πρώτο βραβείο. Κι ενώ όλα κυλούν ομαλά κι απολαμβάνουν την ησυχία της μοναξιάς του, έρχεται ένα τόσο δυνατό χτύπημα, που θα τους ταράξει συθέμελα, θα ανατρέψει τις ισορροπίες και θα τους αναγκάσει να αναθεωρήσουν τα πιστεύω τους.
Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός, ότι κέρδισε το βραβείο Μέγας Αλέξανδρος στην Θεσσαλονίκη ή ότι διακρίθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών. Συνολικά 28 νίκες, δείγμα, ότι ακόμα υπάρχει ανθρωπιά κι αξίες. Ο κόσμος ευαισθητοποιείται, δεν έχει γίνει μάζα σε απόλυτο βαθμό, ούτε ρομπότ. Έχει συναισθήματα. Όπως είναι λογικό, η ταινία " Δεσμοί αίματος " αποτέλεσε την υποψηφιότητα της Ισλανδίας για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, αλλά δεν πέρασε στην τελική φάση του διαγωνισμού. Στην Γαλλία, όπου κι έκανε ντεμπούτο, στις Κάννες, η διανομή της ταινίας έχει ευδοκιμήσει και δεν είναι κάτι συνηθισμένο.
H αποθέωση της αδελφικής αγάπης. Είναι μία σχέση ζωής, ακόμα κι αν περάσει από μυριάδες εμπόδια, διαρκεί για πάντα. Πολλές φορές ο εγωισμός μας τυφλώνει και για μικρά πράγματα χαλάμε τις καρδιές, στο τέλος όμως η αγάπη θα κερδίσει, να΄στε σίγουροι. Μία ανάμνηση είναι αρκετή για να αμβλυνθεί το χάσμα. Τα προβλήματα φέρνουν τους ανθρώπους, πιο κοντά, όπως στην ταινία μας. Το ίδιο ισχύει και στην εποχή μας και στη χώρα μας. Εσείς κρατάτε, ακόμα κακία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου