ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ

 

 Στην εποχή του φρενήρους ρυθμού (συνδυασμός αλματώδους τεχνολογικής εξέλιξης και ραγδαίας επιστημονικής προόδου) που διανύουμε , καθίσταται απαραίτητος ο επαναπροσδιορισμός (εν είδει υπόμνησης αλλά και προσαρμογής στις δεδομένες συνθήκες και συγκυρία και παρά την πλειάδα ήδη υπαρχουσών ρυθμιστικών διατάξεων και κανονιστικών πλαισίων)  καθώς  και η αποσαφήνιση του ρόλου του ιατρού.

    Ο ιατρός οφείλει να ενεργεί με ευσυνειδησία και υψηλή αίσθηση του καθήκοντος ,  έχοντας  ως αποκλειστικό γνώμονα τη βελτίωση της Υγείας του ασθενούς. Η καταπολέμηση και αναχαίτιση της νόσου (απότοκο ασφαλώς ορθής και έγκαιρης διάγνωσης : η σύγχρονη εποχή με την αναβάθμιση και βελτίωση στις απεικονιστικές ,εργαστηριακές και λοιπές τεχνικές παρέχει ισχυρά όπλα στα χέρια του θεραπευτή προκειμένου αυτός να κινηθεί προς την κατεύθυνση αυτήν) , η ολιστική προσέγγιση του ασθενούς , αλλά και πιο μακρόπνοα/μακροπρόθεσμα : η παράταση της ζωής με ταυτόχρονη άνοδο της ποιότητας της επιβάλλεται να βρίσκονται στον πυρήνα των προσπαθειών του ιατρού.

 Η κατά το δυνατόν  μικρότερη ταλαιπωρία του ασθενούς και η δυναμική αλληλεπίδραση εν είδει συμμαχίας θεράποντα ιατρού και ασθενούς (με συζήτηση ,αφιέρωση του κατάλληλου χρόνου ,σεβασμό της προσωπικότητας / αυτονομίας του δεύτερου, των αξιών από τις οποίες εμφορείται  και όχι μετατροπή του σε παθητικό δέκτη εντολών από επαϊοντα)  αποτελούν επίσης εγγύηση επιτυχούς έκβασης. Αποτελεί αδήριτη ανάγκη η lege artis επιτέλεση του έργου του ιατρού σύμφωνα με τις θεσπισμένες κατευθυντήριες οδηγίες (οι οποίες συχνά αναθεωρούνται ή ανανεώνονται) , η εναρμόνιση με τις τρέχουσες εξελίξεις , η απαλλαγή από στείρες  λογικές αυθεντίας που εμμένει σε παρωχημένες ιατρικές πρακτικές μη παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα στο αντικείμενό του . Όλα τα παραπάνω συμβάλουν καταλυτικά στην ανακούφιση του ατόμου από παθολογικές και επώδυνες καταστάσεις και αναδεικνύουν το σπουδαίο κοινωνικό έργο που ασκεί ο ιατρός.

Ζήσης Μπούρτζος