Με μικρή καθυστέρηση για λόγους ανωτέρας βίας τα ξαναλέμε σε αυτήν εδώ τη στήλη φίλες και φίλοι. Δυστυχώς οι εποχιακές ασθένειες μας χτύπησαν κι εμάς. Είμαστε όμως εδώ προετοιμασμένοι να αναλύσουμε όσα διαβάσαμε και επιλέξαμε. Πέντε επιλογές όπως συνηθίζουμε τις τελευταίες εβδομάδες. Πιθανώς να έχουμε και μία εμβόλιμη πεντάδα (δύο δηλαδή μέχρι τη δύση του 2023) τις επόμενες ημέρες. Για την ώρα έχουμε να πούμε πολλά κι ενδιαφέροντα στις παρακάτω σειρές.
Ο Γιάννης Λούλης αφήνει εξαιρετικό έργο. Από τη στήλη του στην Εφημερίδα Συντακτών στο νέο του βιβλίο, "Η τοξική εποχή μας" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Ουσιαστικά ο συγγραφέας και έμπειρος επικοινωνιολόγος συνεχίζει την ιστορία από τον "Άνομο Κόσμο". Προεκτείνει (οι δύο πλευρές μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου) και "επικαιροποιεί" το έργο του. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές προκαλούν κοινωνικά ρήγματα και οδηγούν στην πόλωση. Με τη διορατική του ματιά ο Λούλης είχε "διαβάσει" αυτά που ζούμε τουλάχιστον μία δεκαετία νωρίτερα. Το ζήτημα είναι πλέον ότι οι κροίσοι παίρνουν ολοένα και περισσότερο μέρος στην πολιτική και οι πολιτικοί μετατρέπονται σε πιόνια εξυπηρέτησης συμφερόντων. Το χρήμα κυριαρχεί. Όσο αυτή η ζοφερή πραγματικότητα επιβεβαιώνεται, σταδιακά η Δημοκρατία παραδίδει τη θέση στους ολίγους, σε μία άτυπη Ολιγαρχία. Έτσι ακριβώς έχει διαμορφωθεί η Τοξική Εποχή που ζούμε και κυριαρχούν το μίσος, ο φόβος και η ανασφάλεια.
Περίπου έναν χρόνο πριν μελέτησα το έργο του Steven Pinker, "Διαφωτισμός Τώρα". Με μεγάλο ενδιαφέρον συνεχίζω την επαφή με το έργο του και το "Ορθολογισμός Τώρα" που κυκλοφορεί και πάλι από τις εκδόσεις Διόπτρα. Ένα έργο μέσω του οποίου προσπαθεί να εξηγήσει διάφορα οξύμωρα σχήματα του παρόντος. Με βαθιά γνώση επί των θεμάτων που καταπιάνεται, δίνει μία υπαρξιακή διάσταση και ταυτόχρονα χρωματίζει τις σελίδες του με νότες χιούμορ. Ο ορθολογισμός του τίτλου αποφεύγει τον διδακτισμό. Οδηγεί τον αναγνώστη στο να σκεφτεί χωρίς πίεση. Τον εφοδιάζει χωρίς να το καταλαβαίνει πλήρως κι ο ίδιος με μία πυξίδα, με ένα πολύ χρήσιμο εφόδιο για να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της εποχής με ψυχραιμία και σύνεση.
Από τον Πατάκη κυκλοφορεί το "Ένας Σχεδόν Τέλειος Ένοχος" του Πασκάλ Μπρύκνερ. Πρόκειται για ένα παράτολμο εγχείρημα. Εδώ κόντρα στο ρεύμα της ιστορίας παρουσιάζεται ο "λευκός αποδιοπομπαίος τράγος". Πρόκειται για ένα δοκίμιο που ασκεί κριτική στον δυτικό κόσμο και την εξέλιξή του. Το προφανές στην πορεία γίνεται απλά η αφετηρία της ανάλυσης του σκεπτικού του συγγραφέα, καθώς διεισδύει στα άδυτα της ψυχής του κι εξωτερικεύει τους προβληματισμούς του. Όσο διάβαζα τις σελίδες του συγκεκριμένου βιβλίου, δεν ήταν λίγες οι φορές που σκέφτηκα παραδείγματα ενός "ρατσισμού", που ποτέ δεν αποκαλείται με αυτήν την ορολογία, αλλά προκύπτει ως αποτέλεσμα μίας μετάβασης που γίνεται με ασαφείς όρους σε ένα πλαίσιο γενίκευσης και αστοχίας.
Ξεχώρισα ακόμα το νέο βιβλίο του Βάσκου, Μπερνάρντο Ατσάγα, "Σπίτια και Τάφοι" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εκκρεμές. Το σκηνικό μεταφέρεται στα τελευταία χρόνια της δικτατορίας του Φράνκο στην Ισπανία. Ένα μυθιστόρημα που θέλοντας και μη ταξιδεύει στον χρόνο και λειτουργεί ως μάθημα (με την καλή έννοια) ιστορίας. Ως ένα χρήσιμο "λυσάρι" κενών και αποριών. Πάνω απ΄όλα όμως είναι ένα έργο για τους ίδιους τους ανθρώπους. Για τη δύναμή τους να επιβιώνουν, για τη χαρά να μοιράζονται, για την ανάγκη να επικοινωνούν. Κανείς μας όταν έρχεται στον κόσμο δε γνωρίζει ποια θα ζωή θα κληθεί να περπατήσει, σημασία έχει στο τέλος της διαδρομής να έχει αφήσει κάτι πίσω στις επόμενες γενιές.
Η τελευταία μας στάση στο σημερινό μας ταξίδι αφορά το "Μας Καταβροχθίζει η Φωτιά" του Ζάουμε Καμπρέ. Θεωρώντας σταθμό το βιβλίο του, "Στη σκιά του ευνούχου" δεν μπορούσα να μην αναζητήσω το νέο βιβλίο που κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Πόλις. Πρωταγωνιστής της ιστορίας ο Ισμαήλ. Εκεί που μοιάζει η ζωή του να έχει βαλτώσει δύο συναντήσεις θα ταράξουν συθέμελα ολόκληρο το σύμπαν που βιώνει. Μετά το μεγάλο σοκ θυμάται μόνο τίτλους βιβλίων. Ένας ύμνος στη λογοτεχνία και ταυτόχρονα ένα μυθιστόρημα που δε θα σου αφήνει περιθώρια διαφυγής και θα σε αναγκάζει να το διαβάσεις σε μία νύχτα. Ίσως ολοκληρώνοντάς το να αρχίσεις κι εσύ να θυμάσαι περισσότερους τίτλους ...
Ραντεβού ανήμερα των Χριστουγέννων ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου