Πριν τους θριάμβους με το "Ένας Χωρισμός" και τον "Εμποράκο" ο Ασγάρ Φαραντί έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό με το "Darbareye Elly" το 2009. Υποψηφιότητα του Ιράν για το OSCAR Ξενόγλωσσης ταινίας κι είκοσι επιτυχίες συνολικά μεταξύ των οποίων Αργυρή Άρκτος Σκηνοθεσίας στο Βερολίνο και Βραβείο Καλύτερης ταινίας στην Τribeca. Φέρνει συνειρμικά στο μυαλό την "Περιπέτεια΄" (1960) του κορυφαίου Ιταλού Μικελάντζελο Αντονιόνι. Στη χώρα του Άμπας Κιαροστάμι, του Μαχμαλμπάφ ένα ακόμα σκηνοθετικό αστέρι γεννιέται λίγο μετά την εμφάνιση του Τζαφάρ Παναχί. Η μετέπειτα διαδρομή του θα σημαδέψει τον παγκόσμιο Κινηματογράφο.
Ο Αχμέντ επιστρέφει από τη Γερμανία στη γενέτειρα. Με μία παρέα πρώην συμφοιτητών που είναι πλέον οικογενειάρχες αποφασίζουν μία εξόρμηση, μία εκδρομή για ένα Σαββατοκύριακο στην Κασπία θάλασσα. Την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή στην παρέα προστίθεται ένα νέο μέλος, η νεαρή νηπιαγωγός Έλλυ που θα αποδειχθεί καταλύτης στο ξεδίπλωμα της πλοκής. Γνωρίζονται, διασκεδάζουν με τον δικό τους τρόπο και προσπαθούν να κερδίσουν τον χρόνο στο προάστιο της Τεχεράνης μακριά από την πιεστική καθημερινότητα. Όλα μοιάζουν να βαίνουν καλώς μέχρι που ένα περιστατικό θα ταράξει τα ήρεμα νερά. Ο μικρός Αράς δίνει μάχη για να αποφύγει τον πνιγμό, την ίδια ώρα η πρωταγωνίστριά μας εξαφανίζεται.
Η ξεγνοιασιά δίνει τη θέση της στην αγωνία, την ένταση και τον προβληματισμό. Τι έχει συμβεί; Η απώλεια δεν μπορεί να μπει σε καμία ζυγαριά. Το θρίλερ παίρνει δαιδαλώδεις προεκτάσεις κι οι αλυσιδωτές εξελίξεις μας οδηγούν μαεστρικά στην κενότητα της τοπικής κοινωνίας. Το "στεφάνι κηδείας" φαίνεται να προοικονομεί τις εξελίξεις. Θα είναι όμως αυτή η τελική έκβαση; Διαρκής μετάθεση ευθυνών, αμφιβολία και αμφισβήτηση ανάμεσα στα ταραγμένα πρόσωπα. Δοκιμασία των σχέσεων που έχουν σφυρηλατηθεί για χρόνια. Όλα αυτά υπό τον φόβο των αρχών. Κανείς δεν τολμά να ενημερώσει για το συμβάν την αστυνομία.
Σωρεία ψεμάτων φέρνουν στην επιφάνεια τον πραγματικό χαρακτήρα των ανθρώπων. Η περιπέτεια εξελίσσεται σε δράμα. Μία ανδροκρατούμενη, βαθιά συντηρητική κοινωνία. "Εγώ ό,τι πει ο άνδρας μου". Οι σφυγμοί συνεχώς ανεβαίνουν. Κάποιοι δε διστάζουν να καταφύγουν ακόμα και στη χρήση βίας. Η υποκρισία κυριαρχεί. Oι πιο ψύχραιμοι τίθενται στο περιθώριο. Η συντριβή μοιάζει μονόδρομος στη διαδρομή για την αναζήτηση της αλήθειας. Τα αθώα θύματα θα μάθουν τα γεγονότα τελευταίοι όπως συνηθίζεται.
Ο σκηνοθέτης στο μεγαλύτερο διάστημα μας πηγαίνει σε κλειστό χώρο όπως πολύ καλά γνωρίζει. Εκεί μέσα από στιχομυθίες και άτυπες ψηφοφορίες οι πρωταγωνιστές μας δείχνουν τις πιο ευαίσθητες χορδές της προσωπικότητάς τους. Εξαιρετικοί οι Γκολνσιφτέ Φαραανί και Σαχάμπ Χοσεϊνί, όπως κι η μουσική του Hassan Zahedi. Ο θεατής σε αρκετά διαστήματα ασφυκτιά. Η σκηνική λιτότητα τον οδηγεί αναπόφευκτα να ρίξει την προσοχή του στους άμεσα εμπλεκόμενους. Προσπαθεί να ξετυλίξει τον μίτο πριν το φινάλε. Μάταια.
Eπίλογος με τo "Song For Eli" του Γερμανού Α.Βaker. Από την μία ο πόνος, από την άλλη η ελπίδα μέχρι εσχάτων. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στη ζωή. Όλοι τους τραγικά πρόσωπα σε μία ιστορία που ονειρεύτηκαν πολύ διαφορετική. Το μεγαλείο του Φαραντί είχε φανεί ήδη από αυτό το φιλμ. Η επιτυχία τον έκανε ακόμα πιο δυνατό κι ύψωσε το ανάστημά του σε μία χώρα εχθρική προς το διαφορετικό και τον καταγγελτικό Κινηματογράφο. Δικαιώθηκε και μεγαλύτερη επιτυχία όλων το OSCAR για τον Εμποράκο (2016), εκεί που ο Ντόναλντ Τραμπ δεν του επέτρεψε να είναι παρόντας στην τελετή απονομής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου