Αβάνα, η πόλη των κατασκόπων

Μία εβδομάδα αφότου έπαιξε στις ελληνικές αίθουσες των θερινών κινηματογράφων το "Παιχνίδια Ζευγαριών", ήρθε η νέα ταινία του Γάλλου Ολιβιέ Ασάγιας. Το "Wasp Network" αφηγείται την ιστορία των Cuban Five βασισμένο στο βιβλίο του Φερνάντο Μοράις, "Οι τελευταίοι στρατιώτες του Ψυχρού πολέμου". Και πάλι στην προβληματική του σκηνοθέτη τίθενται γεγονότα που αφορούν τη διεθνή πολιτική σκηνή-σκακιέρα. Mία λεπτή ισορροπία χωρίζει τον ήρωα από τον προδότη. Ειδικά μάλιστα όταν οι πειρασμοί είναι πολλοί και το εύκολα χρήμα απλώνεται μπροστά σου.

Αρχές δεκαετίας του 90΄το Τείχος του Βερολίνου πέφτει, η Κούβα όμως ως προπύργιο του Κομμουνισμού αντέχει. Ο Φιντέλ Κάστρο κάνει τιτάνιες προσπάθειες να σώσει τον λαό του από την ακραία φτώχεια παρά το εμπάργκο των Αμερικανών. Αρκετοί κάτοικοι εκείνο το διάστημα αυτομολούν προς τις Ηνωμένες Πολιτείες για να αναζητήσουν ένα καλύτερο φαινομενικά αύριο στον παράδεισο του καπιταλισμού. Κάπως έτσι ο πρωταγωνιστής μας, Έντγκαρ Ραμίρεθ ένα ξημέρωμα θα αποδράσει με προορισμό το Μαϊάμι. Εκεί τον περιμένει η μεγάλη ζωή. Στην πατρίδα θα κουβαλάει για πάντα την ταμπέλα του προδότη ή μήπως όχι;

Το πρώτο μέρος είναι μπερδεμένο. Στην πορεία προστίθενται νέα πρόσωπα σε μία αφήγηση που δεν είναι γραμμική, αλλά συνεχώς έχει αναδρομές και flash back. Η εξαπατημένη σύζυγος είναι η αειθαλής-σαν το παλιό καλό κρασί, Πενέλοπε Κρουζ. Πρέπει να κρατήσει τη δουλειά της και να μεγαλώσει το κοριτσάκι της μακριά από τις σειρήνες της τοπικής κοινωνίας που έχει στιγματίσει την οικογένεια. Σύντομα στο κάδρο θα δούμε τον Βάγκνερ Μόουρα κι αυτόν να αποχωρεί με προορισμό το Μαϊάμι και την Αna De Armas την οποία συναντά εκεί και μαζί ζουν τον έρωτά τους. Όλα όμως έχουν ένα τέλος. Καλό ή κακό ο χρόνος θα δείξει ...

Όσο ξεδιπλώνεται η πλοκή κατανοούμε πως κάτι υφαίνεται παρασκηνιακά. Τελικά τα πράγματα ίσως να μην είναι όπως ακριβώς φαίνονται με μία πρώτη ανάγνωση. Το εμπόριο ναρκωτικών ανθεί, τα ανήθικα συμφέροντα δίνουν και παίρνουν. Από την Κολομβία κι άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής σε ενδιάμεσους σταθμούς κι από εκεί στην καρδιά των Ηνωμένων Πολιτειών. Η CIA δεν έχει χρόνο τις περισσότερες φορές για αυτές τις υποθέσεις. Ασχολείται με τους "τρομοκράτες" και τις εξωτερικές απειλές που συμφέρει πάντα να υπάρχουν, ώστε να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη.

Ο δημιουργός αποφασίζει να μην πάρει σαφή θέση υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς. Αυτό καθιστά το έργο του ημιτελές στα δικά μου μάτια, δίνει όμως το έναυσμα στον θεατή να κάνει τη δική του προσωπική έρευνα και να αναζητήσει την αλήθεια μέσα από τα γεγονότα. Φτάνει μέχρι την μαγνητοσκοπημένη ομιλία του Φιντέλ Κάστρο. Εκεί μπαίνουν τα όρια τελεσίδικα. Ούτε δικαίωση για τους αφανείς αγωνιστές, ούτε venceremos, ούτε μία περιγραφή, μία γνώση για το τι συνέβη σε άλλες χώρες της κεντρικής και της Λατινικής Αμερικής.

Ευχάριστο δίωρο δράσης, καλό κάστινγκ ηθοποιών, ένταση κι ανατροπές. Δε νομίζω πως θα το μετανιώσει όποιος το επιλέξει για τη βραδινή του έξοδο. Ειδικά σε μία καλοκαιρινή περίοδο που στους θερινούς κυκλοφορούν αρκετές "παγίδες" ικανές να σε απογοητεύσουν. Κι αν κάποιος στο τέλος θέλει να μάθει αν νίκησε το καλό και το δίκαιο, μπορεί να βρει απάντηση μόνο στο πρόσωπο του εργοδότη που κόντρα στο κύμα πιέσεων κρατάει τη σύζυγο του καταδικασμένου στη δουλειά, αψηφώντας παροτρύνσεις κι έμμεσες απειλές.