Η υπόθεση ξεκινάει από το Όσλο. Η 16χρονη μαθήτρια, Νίσα ακροβατεί ανάμεσα σε δύο ζωές. Από τη μία αυτή του Δυτικού Κόσμου, παρέα με τους φίλους και συμμαθητές της, από το σχολείο μέχρι τα ξέφρενα πάρτυ κι από την άλλη αυτήν του καθοσπρεπισμού της Ανατολής στο σπίτι. Την εύθραστη αυτή ισορροπία που βιώνει ως έφηβη, έρχεται να διαταράξει βίαια, κυριολεκτικά και μεταφορικά, η σύγκρουση των δύο κόσμων σε μία σκηνή. Έκτοτε το σκηνικό μεταφέρεται ...
Πρόκεται για ένα σαφές κοινωνικοπολιτικό σχόλιο. Η αγάπη της οικογένειας εξελίσσεται σε μία φυλακή για τη ψυχή του νεαρού κοριτσιού. " Μάθε να συμβιβάζεσαι ". Μία πλήρης υποταγή της συνείδησης και των " θέλω ", πριν προλάβει να γευτεί τον έρωτα. Μία κλειστή κοινωνία ανθρώπων, ανδροκρατούμενη, μέσα σε έναν κόσμο προοδευτικό κι από την άλλη καταπίεση και το μη χείρον βέλτιστον στο έτερο φόντο. Παντού όμως, κυριαρχεί η διαφθορά κι η εκμετάλλευση των αδύναμων.
Η άποψη του κόσμου, του περίγυρου, πάνω από την οικογένεια. " Σίγουρα μας συζητάνε ". Η καχυποψία κυριαρχεί. Το βλέμμα του πατέρα έχει το δικό του ειδικό βάρος σε κάθε σκηνή. Από το πως τιμάει την πατρογονική παράδοση, μέχρι το τελευταίο, που αποδέχεται εν μέρει τα λάθη του κατά την ταπεινή μου άποψη. Ένα φιλμ για γερά νεύρα, ικανό να σε ταράξει, να σε συγκινήσει, να σε ταρακουνήσει και φυσικά να σε συγκινήσει ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου