The Post

Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη, με τους Τζος Σίνγνκερ (Spotlight) και την πρωτοεμφανιζόμενη Λιζ Χάνα, να υπογράφουν το σενάριο μίας ταινίας που ετοιμάστηκε σε χρόνο ρεκόρ για να προκαλέσει θόρυβο. Με αφορμή ένα πραγματικό γεγονός, βρίθει ντοκιμαντεριστικών στοιχείων κι έχει να μας προσφέρει δύο συγκλονιστικές ερμηνείες. Απόλυτα φυσιολογικά, έχει κερδίσει δεκατρία Βραβεία κι είναι υποψήφια για δύο OSCARs.

Βρισκόμαστε στο 1971, οι Washington Post περνούν δύσκολες ημέρες. Ετοιμάζονται να μπουν στο χρηματιστήριο. Την ίδια ώρα οι μεγάλοι τους ανταγωνιστές, New York Times δημοσιεύουν ένα πολύκροτο άρθρο, σχετικά με άγνωστες λεπτομέρειες, που αφορούσαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Eν μέσω συγκυριών, δίνεται η ευκαιρία για θεαματική ανατροπή του σκηνικού. Θέλει τύχη, αποφασιστικότητα και πάθος.

Ένα ψυχολογικό θρίλερ, μέχρι το πολυπόθητο " publish " της Κάθριν Γκράχαμ, που επαναστατατεί σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο και παίρνει μία γενναία απόφαση, διαλύοντας φιλίες ετών, ρισκάροντας την τύχη της εφημερίδας, αλλά κυρίως την προσωπική της ελευθερία. Ο τολμών όμως νικά. Η προσπάθεια φύμωσης απέτυχε. Μία επιτυχία, που σημάδεψε το μέλλον της τέταρτης Εξουσίας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Όλα αυτά σε μία εποχή, που το συγκεκριμένο θέμα γίνεται πιο επίκαιρο από ποτέ, αν αναλογιστεί κανείς τις ομοιότητες στις σχέσεις τύπου-κύβερνησης, τόσο κατά την περίοδο του Νίξον, αλλά και σήμερα με τον Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία. Μπορούμε να έχουμε μία αποκάλυψη, ανάλογη με αυτή του σκανδάλου Watergate. Οι έρευνες κι ο χρόνος θα δείξουν.

Με δύο εξαιρετικές ερμηνείες, των Mέριλ Στριπ και Τομ Χανκς και ρολίστες, που δείχνουν σαν έτοιμοι από καιρό, για τους συγκεκριμένους ρόλους. Η πρωταγωνίστρια είναι πραγματικά σαν το παλιό καλό κρασί. Ώριμη, μεστή, καθηλωτική. Δίκαια θεωρείται το μεγάλο φαβορί για το OSCAR α΄γυναικείου ρόλου. Δίπλα της, ο αυθεντικός, " Μπράντλι ", δίνει τον υπερπάντων αγώνα για τη δικαίωση, κόντρα σε όλα τα εμπόδια και τα προγνωστικά.

Ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους σκηνοθέτες, έχει στόχο να αφυπνίσει συνειδήσεις και να θυμίσει πως παρ΄ότι τα χρόνια έχουν περάσει, τα προβλήματα παραμένουν διαχρονικά. Αλήθεια πόσο εύκολη υπόθεση είναι, ο διαχωρισμός των εξουσιών; Kι όμως και τότε και τώρα υπάρχει ΗΘΙΚΗ. Έστω λίγοι, οι ρομαντικοί, είναι αποφασισμένοι να φωνάξουν, " Πρέπει να δημοσιεύσουμε την αλήθεια. Αν δεν το κάνουμε το Έθνος θα βγει ζημιωμένο. Και κάποιοι θα κερδίσουν απ΄αυτό ".

Μία σφυγμομέτρηση, για το αν το σινεμά μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Ένας ύμνος στη δημοσιογραφική δεοντολογία και το κοινωνικό χρέος. Μία διαρκής αμφιταλάντευση, πριν την μεγάλη απόφαση-σταθμό, όταν όλα ισορροπούν σε τεντωμένο σχοινί. Σε έναν κόσμο, που κυριαρχεί η διαφθορά, ναι υπάρχει κι αυτή η πλευρά, ακόμα και σήμερα. " Τυπώστε " ...