Ι, Τοnya

Η ταινία-απάντηση της Τόνια Χάρντινγκ, αθλήτριας καλλιτεχνικού πατινάζ στο ατομικό, για όσα συνέβησαν το 1994, όταν και κατηγορήθηκε, ως ηθικός αυτουργός, για επίθεση σε συναθλητριά της, λίγο πριν την Χειμερινή Ολυμπιάδα. Ένα βιογραφικό δράμα, που παρουσιάζεται με στοιχεία μαύρης κωμωδίας, ώστε να κερδίσει από τα πρώτα κιόλας λεπτά τον θεατή. Eικοσί οχτώ Βραβεία μέχρι σήμερα κι υποψήφια για τρία OSCAR. Μία αληθινή ιστορία, γεμάτη πάθος και πόνο, με το σενάριο να υπογράφει ο Στίβεν Ρότζερς και τη σκηνοθεσία, ο Κρεγκ Γκιλέσπι.

Βρισκόμαστε στο Πόρτλαντ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ένα μικρό κοριτσάκι μεγαλώνει, μέσα σε ένα άρρωστο οικογενειακό περιβάλλον. Φτώχεια, μιζέρια, συγκρούσεις, βία, μπούλινγκ κι αδικία. Η μητέρα βλέπει στο πρόσωπό της, το πλασματάκι, που θα πετύχει, όσα δεν κατάφερε η ίδια στη ζωή της. Η Τόνια βρίσκει διέξοδο στον αθλητισμό κι η μητέρα της αποφασίζει να την στρέψει ψυχαναγκαστικά προς αυτήν την κατεύθυνση. Αφήνει το σχολείο και το πατινάζ, γίνεται αυτοσκοπός.

Δυστυχώς, όμως στη ζωή πρέπει να έχουμε αντίβαρα κι εναλλακτικές επιλογές. Η μόρφωση, η εκπαίδευση, η ανάπτυξη κριτικής σκέψης είναι πολύ σημαντικές παράμετροι, ώστε να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις την κρίσιμη στιγμή κι η πρωταγωνίστρια της υπόθεσης, στερήθηκε τα παραπάνω κι οδηγήθηκε σε κομβικά λάθη κι ατυχέστατες επιλογές στη ζωής της, λόγω έλλειψης ισορροπίας. Αποτέλεσμα να βρεθεί σε τέλμα, στο κενό, εφόσον δεν πετύχαινε το εγχείρημα του πρωταθλητισμού. Κι όλα αυτά κόντρα στα κακώς κείμενα της Αμερικανικής κοινωνίας.

Ένα φιλμ ικανό να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη και να αγγίξει κάθε νέο, που στερήθηκε, έχασε, πόνεσε για ένα άθλημα. Κι όσο μεγάλος κι αν είναι ο κάματος του σώματος κι η επιβάρυνση, ποτέ δεν φτάνει τον πόνο της ψυχής, της απογοήτευσης, της αποτυχίας. Σημάδια ανεξίτηλα. Τα εμπόδια, οι αντιξοότητες, όταν δεν υπάρχει αξιοκρατία, είναι ικανά να σε διαλύσουν. Η εύκολη απόφαση είναι να τα παρατήσεις και να θυσιάσεις τον κόπο και την προσπάθεια. Να μείνει απλά ένα απωθημένο ...

Μεγάλο ρόλο στην επιτυχία διαδραματίζουν οι τρεις πρωταγωνιστές. Η Μάργκοτ Ρόμπι στον ρόλο της Τόνια. Τόσο εκφραστική, τόσο συναισθηματική, σαν η ίδια να βιώνει όλον αυτόν τον γολγοθά. Στο ρόλο της μητέρας, η Άλισον Τζάνει. Σκληρή, αδυσώπητη. Πιστεύει, πως κάνει το σωστό, το καλύτερο για την τύχη της κόρης της, ακομά κι αν πολλές φορές φτάνει στα άκρα. Ο τρίτος της παρέας, ο Σεμπάστιαν Σταν πραγματικά προσπαθεί να μας αποδείξει πόσο κουτός-επικίνδυνος είναι.

Η φωτογραφία του Νικόλα Καρακατσάνη, το επιτηδευμένο μοντάζ, η καλλιτεχνική διεύθυνση της Τζέντ Χέιλι και φυσικά  η μουσική δημιούργουμ μία ατμόσφαιρα ικανή να ταξιδέψουν τον σινεφίλ. Στο τέλος δεν μπορεί παρά να " συγχωρήσει " την Τόνια και να τη δει με συμπάθεια, αναγνωρίζοντάς της, μία σειρά από ελαφρυντικά. Οι Αμερικάνοι όμως έχουν την ανάγκη να αγαπούν και να μισούν,  πολύ. Όπως κι ολόκληρος ο κόσμος άλλλωστε ...

Μία αντισυμβατική προσωπικότητα. Καπνίζει, όπως ο μεγάλος Γιόχαν Κρόιφ. Καταφέρνει να παραμείνει ο εαυτός της, να μην αλλοτροιωθεί, παρ΄ότι έφτασε ένα βήμα από την ολική καταστροφή και τελικά να κερδίσει την υστεροφήμια της, μέσω αυτής της ταινίας. Το σύστημα τα κατάφερε, τη νίκησε, αλλά η Τόνια θα μείνει στην ιστορία, ως πρωταθλήτρια της ζωής. 

" Κι αν τη ζωή σου δεν μπορείς να την κάνεις, όπως τη θέλεις, τούτο προσπάθησε μονάχα, μην την εξευτελίζεις ".