ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - Πρεμιέρα με ρετροσπεκτίβα στο έργο του Ντενί Βιλνέβ

 

(Αίθουσα Σταύρος Τορνές, Πέμπτη 14 – Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2021)

 

Η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης επιστρέφει στο σπίτι της, στην αίθουσα Σταύρος Τορνές στο Λιμάνι, και κάνει πρεμιέρα για τη νέα σεζόν με μια πλήρη ρετροσπεκτίβα στο έργο του πολυβραβευμένου καναδού σκηνοθέτη Ντενί Βιλνέβ.

 

Το αφιέρωμα με τίτλο Ντενί Βιλνέβ: συνομιλώντας με το ανοίκειο, που πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Πρεσβείας του Καναδά στην Ελλάδα, περιλαμβάνει την προβολή εννέα ταινιών του σκηνοθέτη και πραγματοποιείται από την Πέμπτη 14 έως την Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2021 με αφορμή την κυκλοφορία του Dune, της πολυαναμενόμενης νέας ταινίας του Βιλνέβ, που προβάλλεται την ίδια εβδομάδα στο Ολύμπιον.

 

Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθούν:  

 

 

Ø  Το ντεμπούτο του Ντενί Βιλνέβ 32 Αυγούστου στη Γη (1998), ένας στιλιζαρισμένος φόρος τιμής στο Με κομμένη την ανάσα του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ. 

 

Ø  Το Maelström (2000), ένα επώδυνο ψυχολογικό δράμα, που συνδυάζει στοιχεία από τη μαύρη κωμωδία και το σινεμά του φανταστικού.

 

Ø  Το φιλμ Πολυτεχνείο (2009), μια ανάπλαση της σφαγής στο Πολυτεχνείο του Μόντρεαλ (1989) σε εκτυφλωτικό ασπρόμαυρο.

Ø  Το Μέσα από τις φλόγες (2010), μια μοντέρνα αρχαία τραγωδία που διαπλέκει τις σπαρακτικές ιστορίες των ανθρώπων με την αιματοβαμμένη ιστορία ενός τόπου, που έχει μάθει να υποφέρει. 

Ø  Το αστυνομικό θρίλερ Prisoners (2013), που μας κρατά «αιχμάλωτους» από το πρώτο λεπτό. 

 

Ø  Το υπαρξιακό θρίλερ μυστηρίου Ο άνθρωπος αντίγραφο (2013), βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ζοζέ Σαραμάγκου.  

 

Ø  Το περιπετειώδες Sicario: ο εκτελεστής (2015), που μας μεταφέρει στη no god's land της συνοριογραμμής ανάμεσα στο Μεξικό και τις ΗΠΑ.

 

Ø  Την απρόσμενα, συγκινητική, φιλοσοφική και απόλυτα ανθρώπινη ιστορία Η Άφιξη (2016).

 

Ø  Blade Runner 2049 (2017), το σίκουελ του μυθικού Blade Runner (1982) μας βυθίζει σε ένα δυστοπικό σύμπαν, όπου οι μηχανές είναι το τελευταίο ανάχωμα ανθρωπιάς.

 

Το αφιέρωμα πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Πρεσβείας του Καναδά στην Ελλάδα

 

 

 

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Ειδική προσφορά: 1+1=1!

Με την αγορά ενός εισιτηρίου παίρνετε δώρο άλλο ένα για την ίδια προβολή.

Γενική είσοδος: 4€

Εισιτήρια είναι διαθέσιμα ηλεκτρονικά στο https://www.viva.gr/tickets/venues/filmfestival/

 

Οι αίθουσες του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης λειτουργούν ως αμιγείς χώροι και η είσοδος στις κινηματογραφικές αίθουσες γίνεται κατόπιν επίδειξης πιστοποιητικού εμβολιασμού ή πιστοποιητικού νόσησης. Βρείτε τις αναλυτικές οδηγίες για το υγειονομικό πρωτόκολλο στις αίθουσες του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στο filmfestival.gr

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ

Πέμπτη 14/10

21:30  32 Αυγούστου στη Γη 

Παρασκευή 15/10

21:30 Maelström

Σάββατο 16/10

19:00 Πολυτεχνείο

21:30  Μέσα από τις φλόγες

Κυριακή 17/10

18:30 Prisoners

22:00 Ο άνθρωπος αντίγραφο

Δευτέρα 18/10

21:30 Sicario: ο εκτελεστής

Τρίτη 19/10

21:30  H άφιξη

Τετάρτη 20/10

20:30 Blade Runner 2049

 

ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ

32 Αυγούστου στη Γη / August 32nd on Earth 
(Καναδάς, 1998)

Σκηνοθεσία – σενάριο: Denis Villeneuve. Με τους: Pascale Bussières, Serge Thériault, Ivan Smith. Γλώσσες: Γαλλικά, Αγγλικά. Έγχρωμη, 88’

Αφού επιβιώσει από ένα τρομερό αυτοκινητιστικό ατύχημα, ένα νεαρό μοντέλο θα ζητήσει από τον καλύτερό της φίλο να την αφήσει έγκυο, στις αχανείς ερήμους από αλάτι της Γιούτα. Το ντεμπούτο του Ντενί Βιλνέβ, ένας στιλιζαρισμένος φόρος τιμής στο Με κομμένη την ανάσα του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, εξερευνά τις ερήμους της ανθρώπινης επαφής σε έναν κόσμο που έχει χάσει την πυξίδα του. 

 

Maelström
(Καναδάς, 2000)

Σκηνοθεσία – σενάριο: Denis Villeneuve. Με τους: Marie-Josée Croze, Jean-Nicolas Verreault, Stephanie Morgenstern. Γλώσσες: Γαλλικά, Νορβηγικά, Αγγλικά. Έγχρωμη, 87΄

Η Μπιμπιάν, ένα απογοητευμένο μοντέλο, θα χτυπήσει έναν ψαρά με το αυτοκίνητό της και θα τον εγκαταλείψει. Θα γνωρίσει όμως και έναν νέο μυστηριώδη άνδρα που θα προσπαθήσει να τη συμφιλιώσει με το παρελθόν της. Με αφηγητή ένα ετοιμοθάνατο ψάρι, ο Βιλνέβ σιγοψήνει ένα επώδυνο ψυχολογικό δράμα σε χαμηλή φωτιά, συνδυάζοντας στοιχεία από τη μαύρη κωμωδία και το σινεμά του φανταστικού.

Πολυτεχνείο / Polytechnique

(Καναδάς, 2009)

Σκηνοθεσία: Denis Villeneuve. Σενάριο: Jacques Davidts. Με τους: Κarine Vanasse, Sebastien Huberdeau, Maxim Gaudette. Γλώσσα: Γαλλικά. Ασπρόμαυρη. 77΄

Η ταινία, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στις 6 Δεκεμβρίου 1989 στο Πολυτεχνείο του Μόντρεαλ, αναπαριστά τα όσα διαδραματίστηκαν εκεί μέσα απ’ τα μάτια δύο φοιτητών – της Βαλερί και του Ζαν Φρανσουά. Οι ζωές τους άλλαξαν για πάντα τη μέρα που ένας νεαρός άντρας μπήκε στη σχολή μ’ έναν και μοναδικό σκοπό: να αυτοκτονήσει, παίρνοντας μαζί του όσες το δυνατόν περισσότερες γυναίκες. Αναπλάθοντας τη σφαγή στο Πολυτεχνείο του Μόντρεαλ (1989) σε εκτυφλωτικό ασπρόμαυρο, ο Βιλνέβ υψώνει ανάχωμα ομορφιάς απέναντι στη βαρβαρότητα, κόβοντας βόλτες στις πιο σκοτεινές αίθουσες του ανθρώπινου μυαλού. 

 

Μέσα από τις φλόγες / Incendies
(Καναδάς - Γαλλία, 2010)

Σκηνοθεσία - σενάριο: Denis Villeneuve. Με τους: Lubna Azabal, Melissa Desormeaux- Poulin, Maxim Gaudette, Remy Girard.  Γλώσσες: Γαλλικά, Aραβικά, Αγγλικά. Έγχρωμη, 130΄

Τη μέρα που ο συμβολαιογράφος Λεμπέλ αποκαλύπτει στη Ζαν και στον Σιμόν Μαρουάν το περιεχόμενο της διαθήκης της μητέρας τους, τα δίδυμα αδέλφια έκπληκτα λαμβάνουν δύο φακέλους – έναν για τον πατέρα τους, που τον θεωρούσαν νεκρό, κι έναν για τον αδελφό τους, του οποίου την ύπαρξη αγνοούσαν. Αμέσως η Ζαν αποφασίζει να πάει στη Μέση Ανατολή και να ανασκαλεύσει το οικογενειακό παρελθόν, για το οποίο δεν γνωρίζει απολύτως τίποτα... Μια μοντέρνα αρχαία τραγωδία που διαπλέκει τις σπαρακτικές ιστορίες των ανθρώπων με την αιματοβαμμένη ιστορία ενός τόπου, που έχει μάθει να υποφέρει: ένας χρησμός πόνου που ενώνει οικογένειες, λαούς και ανθρώπους. 

 

Prisoners

(ΗΠΑ, 2013) 

Σκηνοθεσία: Denis Villeneuve. Σενάριο: Aaron Guzikowski. Με τους: Hugh Jackman, Jake Gyllenhaal, Viola Davis. 2013, Γλώσσα: Αγγλικά. Έγχρωμη, 153΄

Όταν χάνεται η εξάχρονη κόρη του μαζί με μια φίλη της, ο Κέλερ θα ενώσει τις δυνάμεις του μαζί με τον αστυνομικό Λόκι προκειμένου να βρει τα ίχνη της. Δυστυχώς, όμως το μόνο στοιχείο που έχουν είναι ένα αυτοκίνητο, του οποίου ο οδηγός συλλαμβάνεται αλλά λόγω ανεπαρκών αποδείξεων αφήνεται ελεύθερος. Σε ένα κόσμο απορυθμισμένο και στερημένο από ηθικές δικλείδες, η ασφάλεια είναι μονάχα μια πλάνη του μυαλού: ένα τεταμένο αστυνομικό θρίλερ που μας κρατά «αιχμάλωτους» από το πρώτο λεπτό. 

 

Ο άνθρωπος αντίγραφο / Enemy
(Καναδάς - Ισπανία – Γαλλία, 2013)

Σκηνοθεσία: Denis Villeneuve. Σενάριο: Javier Gullón, βασισμένο στο μυθιστόρημα του José Saramago. Με τους: Jake Gyllenhaal, Mélanie Laurent, Isabella Rossellini. Γλώσσα: Αγγλικά. Έγχρωμη, 90’

Ο Άνταμ είναι λέκτορας σε ένα πανεπιστήμιο, και πολύ κοντά στο τέλος της σχέσης του με τη Μαίρη. Ένα βράδυ ο Άνταμ βλέπει έναν ηθοποιό σε μια ταινία που είναι ακριβώς ίδιος με εκείνον. Η επιθυμία να γνωρίσει τον κλώνο του τον κυριεύει, και πολύ σύντομα θα τον εντοπίσει και θα γνωρίσει εκείνον και την εγκυμονούσα σύζυγο του, Έλεν. Αντλώντας έμπνευση από το υπέροχο μυθιστόρημα του Ζοζέ Σαραμάγκου, ο Ντενί Βιλνέβ φτιάχνει έναν ανήλιαγο κόσμο και ζωντανεύει τον εφιάλτη του  doppelgänger, σε μια ασφυκτική παραβολή για τα παιχνίδια του υποσυνείδητου και την απώλεια ελέγχου. 

 

Sicario: ο εκτελεστής / Sicario
(ΗΠΑ – Μεξικό – Χονγκ Κονγκ, 2015)

Σκηνοθεσία: Denis Villeneuve. Σενάριο: Taylor Sheridan. Με τους: Emily Blunt, Josh Brolin, Benicio Del Toro. Γλώσσα: Αγγλικά, Ισπανικά. Έγχρωμη, 121΄. 

Η πράκτορας του FBI Κέιτ Μέισερ, αφού κατάφερε να καταξιωθεί σε ένα ανδροκρατούμενο χώρο, αναλαμβάνει μια αποστολή υψίστης σημασίας. Στρατολογημένη από τον μυστηριώδη Ματ Γκρέιβερ, εντάσσεται σε μια ομάδα κατά του κλιμακούμενου πολέμου των καρτέλ ναρκωτικών. Με αρχηγό τον αινιγματικό Αλεχάνδρο, η ομάδα βρίσκεται στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικό με αποστολή να συλληφθεί ο πιο διαβόητος αρχηγός καρτέλ. Στη no god's land της συνοριογραμμής ανάμεσα στο Μεξικό και τις ΗΠΑ, ο Βιλνέβ σκάβει ένα τούνελ που οδηγεί απευθείας στην καρδιά του κτήνους: σε αυτόν τον άγριο τόπο, είσαι καταδικασμένος να βρεθείς στη λάθος πλευρά όποια κατεύθυνση κι αν πάρεις.

 

H άφιξη

(ΗΠΑ – Καναδάς, 2016)

Σκηνοθεσία: Denis Villeneuve. Σενάριο: Eric Heisserer. Με τους: Amy Adams, Jeremy Renner, Forest Whitaker. Γλώσσα: Αγγλικά, Ρωσικά, Μανδαρινικά Κινέζικα. Έγχρωμη, 116΄

Δώδεκα μυστηριώδη διαστημόπλοια με εξωγήινους επιβάτες προσγειώνονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας. Μία ομάδα ειδικών επιστημόνων δημιουργείται για να ερευνήσει το συμβάν. Ανάμεσά τους, η Λουίζ Μπανκς, μια γλωσσολόγος που καλείται να βοηθήσει στην επικοινωνία με τους εξωγήινους ενώ ο χρόνος πιέζει και ο κόσμος απειλείται με έναν παγκόσμιο πόλεμο. Η Λουίζ θα πρέπει να πάρει μία απόφαση που θα θέσει σε κίνδυνο όχι μόνο τη ζωή της αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα. Η γλώσσα, η επικοινωνία, η ίδια η ζωή σε μια απρόσμενα συγκινητική, φιλοσοφική και απόλυτα ανθρώπινη ιστορία. 

 

Blade Runner 2049
(ΗΠΑ – Ηνωμένο Βασίλειο – Καναδάς – Ουγγαρία – Ισπανία – Μεξικό, 2017)

Σκηνοθεσία: Denis Villeneuve. Σενάριο: Hampton Fancher, Michael Green. Με τους: Ryan Gosling, Robin Wright, Harrison Ford. Γλώσσα: Αγγλικά, Φινλανδικά, Ιαπωνικά, Ουγγρικά, Ρωσικά, Σομαλικά, Ισπανικά. Έγχρωμη, 164΄.

Τριάντα χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, ένας νέος blade runner, ο αστυνομικός Κ, ξεσκεπάζει ένα παλιό μυστικό που μπορεί να οδηγήσει ό,τι έχει απομείνει από την κοινωνία στο απόλυτο χάος. Η ανακάλυψη αυτή τον οδηγεί στην αναζήτηση του Ρικ Ντέκαρντ, ενός άλλου blade runner της αστυνομίας του Λος Άντζελες, που έχει εξαφανιστεί τα τελευταία 30 χρόνια. Ο Βιλνέβ αναμετράται με το αριστούργημα του Ρίντλεϊ Σκοτ και βγαίνει αλώβητος. Πλέον, δεν αναρωτιόμαστε αν οι μηχανές διαθέτουν ανθρώπινα αισθήματα, αλλά το αν είναι το τελευταίο οχυρό ανθρωπιάς που έχει απομείνει στον κόσμο. 

Tαξίδι στην Κριμαία

 

Μετά από ενάμισι χρόνο απουσίας επέστρεψα στην αίθουσα Παύλος Ζάννας του Ολύμπιον. Εκεί είχα παρακολουθήσει την τελευταία ταινία τον Φεβρουάριο του 2020 ("Οι Μητέρας μας" του Σεζάρ Ντίαζ από τη Γουατεμάλα), εκεί ταξίδεψα μαζί με τους δύο πρωταγωνιστές χθες το απόγευμα ως την μακρινή Κριμαία στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του 29χρονου Ναριμάν Αλίεβ. Πρεμιέρα στις Κάννες και στο τμήμα "Ενα Κάποιο Βλέμμα" το 2019. Ουκρανία στη δίνη του εμφυλίου και των συγκρούσεων με τη Ρωσία. Μία βαθιά τραυματισμένη χώρα που μεταφέρει τα σημάδια διάλυσης στους ανθρώπους της. Παλεύουν να ορθοποδήσουν, αλλά κάτι μοιάζει να τους βουλιάζει συνεχώς.

Ο Μουσταφά συναντάει τον υιό του Αλίμ στο Κίεβο. H ατμόσφαιρα είναι τεταμένη. Έχει κάνει το μεγάλο ταξίδι για την πρωτεύουσα. Προφανώς κι υπάρχει κάποιος σημαντικός λόγος για να μπει σε αυτή τη διαδικασία που κρύβει κινδύνους. Το μυστήριο δε θα αργήσει να αποκαλυφθεί. Πατέρας κι υιός καλούνται να διαχειριστούν την απώλεια. Χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει. - "Πού πάμε τώρα"; -Στο σπίτι (στην πατρίδα στην μετάφραση). Μία μικρή "Οδύσσεια" ξεκινάει. Δεν υπάρχει χώρος για τρίτους, πρόκειται για μία οικογενειακή υπόθεση ή αυτό πιστεύει ο σκληρός και πληγωμένος γονιός που έχει χάσει ό,τι σημαντικότερο είχε.

Η διαδρομή γίνεται αφορμή να ειπωθούν σκληρές αλήθειες και να αποκαλυφθούν ένοχα μυστικά. Εύκολα κατανοεί κανείς πως ο σεβασμός δεν επιβάλλεται. Ο πάγος παρ΄όλα αυτά θα σπάσει. Είναι αναπόφευκτο, αν θέλουν να επιβιώσουν. Οι δυσκολίες διαδέχονται η μία την άλλη. Δεν έχουμε μπροστά μας ένα συνηθισμένο road trip. Έλεγχοι, αστυνομία, στρατός, σύνορα. Θα φτάσουν στον προορισμό τους; Ειδικά από ένα σημείο και μετά αρχίζει να θεωρείται εξαιρετικά αμφίβολο. Κανείς όμως δεν μπορεί να προδικάσει το φινάλε. Οι ήρωές μας φαντάζουν δυνατοί κι ικανοί να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους.

Από την μία τα μαχαίρια, η βία, η απώλεια, ο θάνατος κι από την άλλη η φύση, το νερό, το φλερτ, ο έρωτας. Η ζωή όμως πολλές φορές δε σε αφήνει να επιλέξεις πλευρά και να χαρείς αυτά που αρμόζουν στην ηλικία σου. Ο Αλίμ πασχίζει με νύχια και με δόντια να ξεφύγει από την μοίρα του, να μορφωθεί, να σπουδάσει, να εξελιχθεί. Μοναδικό ενθύμιο που του μένει φεύγοντας ένας αναπτήρας. Οι Τάταροι είναι μουσουλμάνοι τουρκικής καταγωγής που κατοικούν στην Κριμαία. Από εκεί βαστούν οι ρίζες του. Γι΄αυτό ακριβώς ο πατέρας του έχει τόσο μεγάλη προσήλωση στο Κοράνι και την αίσθηση του χρέους. Σε αυτήν την πορεία όμως "τυφλωμένος" κινδυνεύει να χάσει τα πάντα.

Άγρια τοπία που δένουν με τη συνεχή παραβατικότητα θαρρείς και το ριζικό όλων των εμπλεκομένων είναι συνυφασμένο με έναν αργό επώδυνο θάνατο. Δεν μένουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για ανατροπή στον θεατή μέχρι την τελευταία σκηνή που συγκινεί. Το φινάλε προοικονομείται έμμεσα αρκετές φορές, αλλά ουσιαστικά τέλος δεν υπάρχει. Το στερνό καθήκον ως ύψιστη αξία και μετά; Λύτρωση ή χάος. Μένει να αιωρείται μία υπόσχεση ως ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον για αυτόν που πραγματικά το δικαιούται. Ποιος όμως θα το κρίνει αυτό και κυρίως ποιος μπορεί να σωθεί από τη λάβα; 

Το οικογενειακό δράμα αποτελεί μικρογραφία της συνολικής καταστροφής. Ελπιδοφόρο ντεμπούτο για τον Αλίεβ με σαφή πολιτική και κοινωνική χροιά από έναν νέο σκηνοθέτη που φαίνεται πως το λέει η καρδιά του.  Έχει την ευαισθησία, έχει τις γνώσεις, περιμένω την επόμενη ταινία του για να δω τη βελτίωσή του σε κάποια επιμέρους κομμάτια. Μία ακόμα αξιόλογη επιλογή γι΄αυτήν την εβδομάδα από την Ουκρανία και την ΑΜΑ FILMS στις οθόνες μας.

Ατυχές πήδημα ή παλαβό πορνό;

Η φετινή Χρυσή Άρκτος του Βερολίνου ήρθε στη Θεσσαλονίκη και την κεντρική αίθουσα του Ολύμπιον. Το διευκρινίζω, διότι σε λίγες ημέρες έρχεται κι η περσινή, το εξαιρετικό "There is no Evil" του Μοχάμαντ Ρασούλοφ από το Ιράν. Πάμε όμως στην ταινία που παρακολουθήσαμε χθες το βράδυ. Χάρη στον Δημήτρη Κερκινό και την εξαιρετική ενότητα "Balkan Survey" του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης έχουμε την ευκαιρία να γνωρίζουμε τον Ράντου Ζούντε. Από το ασπρόμαυρο "Αferim" του 2015, στις "Σημαδεμένες καρδιές" έναν χρόνο μετά, στο "Αδιαφορώ αν καταγραφούμε στην ιστορία ως βάρβαροι" και τώρα στο "Ατυχές πήδημα ή παλαβό πορνό".

O τίτλος μάλλον δεν είναι εύστοχος, είναι όμως προκλητικός για τον θεατή. Πριν πάρει την απόφαση ωστόσο να έρθει στην αίθουσα πρέπει να ανοίξει τα μάτια, αλλά κυρίως το μυαλό του, καθώς αυτό που θα παρακολουθήσει δεν είναι κάτι συνηθισμένο. Ξεκινάμε με ένα ερωτικό βίντεο. Οι προσωπικές στιγμές ενός ανδρόγυνου στον φακό κι από εκεί στο Διαδίκτυο χωρίς να γίνεται ξεκάθαρο ποιος έχει την ευθύνη. Τίτλοι έναρξης κι από εκεί ακριβώς ξεκινούν τα τρία μέρη του φιλμ. Η Έμι είναι καθηγήτρια ιστορίας. Δεν έχει δώσει ποτέ δικαίωμα. Τώρα βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Αμφιταλαντεύεται κι η ίδια για το ποια στάση πρέπει να κρατήσει.

Στο πρώτο σκέλος της περιπλάνησής της ταξιδεύουμε μαζί της στους δρόμους του Βουκουρεστίου. Μία πόλη σε βαθιά πολιτιστική και ηθική παρακμή. Επιβάλλονται με τον νόμο της ζούγκλας όσοι έχουν χρήματα κι ακριβά αυτοκίνητα. Οι εικόνες αφενός φέρνουν στο μυαλό μας την Ελλάδα και την Αθήνα επιβεβαιώνοντας πως η πατρίδα μας αποτελεί κομμάτι των "Βαλκανίων κι αφετέρου προσωπικά σε μένα το έργο του Ελία Σουλεϊμάν: "Ιt must be Heaven". Ο σκηνοθέτης με όπλα του τον σαρκασμό και το χιούμορ δημιουργεί ένα πολύ οξυδερκές έργο. Στηλιτεύει τα κακώς κείμενα της κοινωνίας και θέτει άπαντες προ των ευθυνών τους. Θέλει να ενοχλήσει.

Ακολουθεί ένα ιδιότυπο "λεξιλόγιο". Ένα παιχνίδι ανάμεσα σε λέξεις και την ερμηνείας τους, ανάμεσα στο είναι και το φαίνεσθαι, ανάμεσα στην επιφάνεια και την εμβάθυνση στους όρους. Προσπαθεί να ενεργοποιήσει τη σκέψη μας. Η απόσταση από την "πίπα" μέχρι την ενσυναίσθηση απέχει μόλις μία θέση. Εδώ η πρωταγωνίστρια Κάτια Πασκάριου δε συμμετέχει. Έρχεται όμως να δράσει ως καταλύτης στο τρίτο μέρος, της "Δίκης". Εκεί ανοίγει πλέον ο Άσκος του Αιόλου και τα προσχήματα πάνε περίπατο. Θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον χλευασμό και τον έσχατο εξευτελισμό είναι όμως έτοιμη με επιχειρήματα και και καθαρή σκέψη να κερδίσει την μάχη και να αποκαταστήσει την τιμή της.

Αξιοσημείωτο ότι όλη η δράση τρέχει σε καθεστώς πανδημίας. Οι άνθρωποι φοράνε μάσκες. Οι δρόμοι αρκετές στιγμές είναι έρημοι. Η οικονομική κρίση επιτείνεται, οι πολίτες βρίσκουν διέξοδο στα ψυχοφάρμακα, τα social media και το pornhub ως αντίδοτο στον εγκλεισμό. Η στάση τους υποκριτική. Έχουν μάθει να μισούν, να αναζητούν θύματα να κατασπαράξουν και μετά ως "καλοί Χριστιανοί" να πηγαίνουν στην εκκλησία. Δεν είναι αυτός όμως ο κόσμος του Θεού. Με σπάνια ειρωνεία κι απόλυτα εύστοχα παραδείγματα ο Ζούντε αγγίζει σχεδόν όλες τις νοσηρές πλευρές της πρωτεύουσας (στην περιφέρεια βέβαια μπορεί τα πράγματα να είναι ακόμα χειρότερα) κι αποδεικνύει πόσο "μεγάλοι" ρατσιστές είμαστε.

Είναι μία ταινία που δε δημιουργήθηκε για να αρέσει σε όλους, αλλά για να ταρακουνήσει τους πολλούς ή τους περισσότερους απ΄αυτούς που θα την επιλέξουν. Μία τολμηρή προσπάθεια που με τους υπαινιγμούς της είναι ικανή να σοκάρει. Πιο πολύ με αυτούς και λιγότερο με την εικόνα του σκληρού πορνό που οδηγεί τους συντηρητικούς να κλείνουν τα μάτια τους στη σκοτεινή αίθουσα. Για τους μυημένους συνιστώ να μην τη χάσετε σε καμία περίπτωση. Αποτελεί μία μικρή επανάσταση κυριολεκτικά και μεταφορικά.

15th International Short Film Festival of Thessaloniki

 

TiSFF * THESS SHORT FILM FESTIVAL, 128 έργα νέων δημιουργών

στο 56ο Φεστιβάλ Δημητρίων!!!

Όλες οι ταινίες στην ψηφιακή πλατφόρμα www.e-dimitria.gr

Το διεθνές ραντεβού δημιουργών ταινιών μικρού μήκους επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του 56ου Φεστιβάλ Δημητρίων, με δημιουργό για ακόμη μια χρονιά τον Yiannis Zachopoulos

Το TiSFF * THESS SHORT FILM FESTIVALτης Θεσσαλονίκης είναι ένας θεσμός που κατέχει ξεχωριστή θέση στο ευρωπαϊκό στερέωμα, έχοντας κατακτήσει το πανευρωπαϊκό κοινό με το εντυπωσιακό του πρόγραμμα. Πρόκειται για διεθνές φεστιβάλ, που στόχο έχει την προώθηση πρωτοποριακών ιδεών και τάσεων, όπως αποτυπώνονται από νέους δημιουργούς, καταγράφοντας την πορεία του πλανήτη σε επίπεδο κοινωνικό, πολιτικό, ερωτικό, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διαπροσωπικών σχέσεων, με βαθιά αγάπη και σεβασμό στις ανθρώπινες και κινηματογραφικές αξίες.

Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η προβολή ταινιών μικρού μήκους του φεστιβάλ σε μεγάλες πόλεις του εξωτερικού, ακριβώς λόγω της παγκόσμιας εκτίμησης για το ποιοτικό του πρόγραμμα, αναμεσά τους το Μόντρεαλ, η Βαρκελώνη, το Μπρίστολ το Μόναχο, οι Βρυξέλλες, η Γενεύη, το Βελιγράδι, η Μάλτα, η Κωνσταντινούπολη κ.α.

Το 2021 είναι η 15η χρονιά του και η δεύτερη διαδικτυακή προβολή στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο των Δημητρίων. Στο περσινό Φεστιβάλ Δημητρίων είχε παγκοσμίως 23.084 διακριτές θεάσεις στην ψηφιακή πλατφόρμα, απόδειξη τής κινηματογραφικής του ποιότητας και εκτίμησης τού σινεφίλ κοινού.

Την επιτροπή του TiSFF * THESS SHORT FILM FESTIVAL αποτελούν ο Γιάννης Οικονομίδης, ο Βαγγέλης Μουρίκης, ο Τάσος Ρέτζιος, η Ljiljana Jaric και ο Γιάννης Ζαχόπουλος.

Τριάντα έξι (36) ώρες με το καλύτερο σινεμά όλου του πλανήτη, σε 128 έργα που θα απολαύσουμε με θέρμη κι αγάπη, από 9 έως 20 Οκτωβρίου 2021 , στις διαδικτυακές προβολές της ψηφιακής πλατφόρμας του 56ου Φεστιβάλ Δημητρίων. Για να μην χάσετε καμία προβολή το κάθε ημερήσιο πρόγραμμα θα παραμένει στην πλατφόρμα των Δημητρίων για 7 ημέρες

TiSFF * THESS SHORT FILM FESTIVALγνήσιο, ανεξάρτητο "σινεμά για τo σινεμά"

#festivaldimitria ανάσες πολιτισμού, ανάσες τέχνης!

Πάρτε μια γεύση από το φετινό πρόγραμμα στο link που ακολουθεί:

https://vimeo.com/616857922...

Taxi 5

Taxi 5 

21.00 στο Open

Κωμική ταινία δράσης, γαλλικής παραγωγής 2018. Ο αναγνωρισμένος για τις ικανότητές του αστυνομικός, Σιλβέν Μαρό, μετατίθεται παρά τη θέληση του στο αστυνομικό τμήμα της Μασσαλίας. Εκεί, ο Δήμαρχος της πόλης, του αναθέτει να σταματήσει τη δράση της "Ιταλικής Συμμορίας" που ληστεύει κοσμηματοπωλεία και καταφέρνει πάντα να ξεφεύγει με γρήγορες Ferrari. Για να τα καταφέρει, ο Μαρό δεν έχει άλλη επιλογή από το να εμπιστευθεί το τιμόνι της αποστολής στον ανιψιό του χειρότερου οδηγού ταξί στη Μασσαλία, αφού είναι ο μοναδικός που μπορεί να τον βοηθήσει.

 Πρωταγωνιστούν: Φρανκ Γκασταμπάιτ, Μαλίκ Μπενταλά, Σαμπρίνα Ουαζανί, Μπερνάρ Φαρσί, Σαλβατόρε Εσποζίτο. Σενάριο: Λικ Μπεσόν, Φρανκ Γκασταμπάιτ. Σκηνοθεσία: Φρανκ Γκασταμπάιτ. Διάρκεια: 93'.

Red Sparrow

 

RED SPARROW: 22.20 σήμερα στο κανάλι του Alpha.

Περιπέτεια κατασκοπείας αμερικανικής παραγωγής 2018

Σενάριο: Τζάστιν Χέιθ, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζέισον Μάθιους       
Σκηνοθεσία: Φράνσις Λόρενς
Ηθοποιοί: Τζένιφερ Λόρενς, Τζόελ Ένγκερτον, Τζέρεμι Άιρονς, Σαρλότ Ράμπλινγκ
Σήμανση: 16

Στην σύγχρονη Ρωσία, η Ντομινίκα είναι μία γνωστή μπαλαρίνα των Μπολσόι, που  υποστηρίζει οικονομικά την άρρωστη μητέρα της. Ωστόσο ένας τραυματισμός βάζει πρόωρο τέλος στην  καριέρα της. Τότε  την προσεγγίζει ο θείος της ώστε να της προσφέρει εργασία στο γραφείο πληροφοριών το οποίο δουλεύει ο ίδιος. Η Ντομινίκα αποδέχεται την προσφορά, η οποία όμως προϋποθέτει να αποπλανήσει έναν Ρώσο πολιτικό ώστε να πληρωθούν τα ιατρικά έξοδα της άρρωστης μητέρας της. Το σχέδιο όμως δεν πάει όπως είχε προγραμματιστεί καθώς ο Ρώσος πολιτικός την κακοποιεί.  Πριν καν  τελειώσει την πράξη του ένας άλλος πράκτορας πληρωμένος από τον θείο της Ντομινίκα σκοτώνει εν ψυχρώ τον Ρώσο πολιτικό. Έτσι τα σχέδια αλλάζουν  καθώς και οι επιλογές στην ζωή της…

Alphatv

To πρόγραμμα στις αίθουσες του Φεστιβάλ

 

Πρόγραμμα Προβολών  07 - 13 Οκτωβρίου 2021

ΟΛΥΜΠΙΟΝ (τηλ. 2310-378404, www.filmfestival.gr)

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – ΟΛΥΜΠΙΟΝ: Εγκλωβισμένος (Προβολές: Πέμπτη έως Τετάρτη 18.00) / Ατυχές πήδημα ή παλαβό πορνό (Προβολές: Πέμπτη έως Τετάρτη 21.00)

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ:  

Ταξίδι στην Κριμαία (Προβολές: Πέμπτη έως Τετάρτη 19.00) /  The audition (Προβολές: Πέμπτη έως Τρίτη 21.30) / Μια όμορφη μέρα - Παρέα με το CineDoc (Προβολή: Τετάρτη 21.30).

Oι νέες ιδέες

 

Το βιβλίο του Σεπτεμβρίου και πιθανώς του Φθινοπώρου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πόλις κι είναι κατά την ταπεινή μου άποψη "Οι νέες ιδέες" των Ρεμί Νουαγιόν και Φιλίπ Βιόν-Ντυρύ σε μετάφραση της Βάλιας Καϊμάκη. Πρόκειται για δύο νέους Γάλλους, λίγο μετά τα τριάντα που νωρίτερα έγραψαν το "Face aux chocs ecologiques". Με την πρώτη μου επαφή με τη νέα θεωρητική περιδιάβαση έμεινα για αρκετή ώρα στο άρτια επιμελημένο εξώφυλλο. Αποτελεί έργο σπάνιας καλλιτεχνικής αισθητικής (Untitled 1977) της Helena Almeida. Ανοίγοντας την πρώτη σελίδα σκέφτηκα: Τι μπορεί να θέλουν να επικοινωνήσουν σε όλους εμάς αυτοί οι άνθρωποι;

Ξεκίνημα με το εγγυημένο, συμπληρώνω και καθολικό εγγυημένο εισόδημα. Τα πρώτα "πειράματα" έχουν ήδη αρχίσει. "Χωρίς εισόδημα, δεν υπάρχει πολίτης". Από την μία η μείωση των διευρυμένων ανισοτήτων, από την άλλη η παγίδα της "οκνηρίας". Η ανάλυση των δύο πολιτικών επιστημόνων γι΄αυτό το μείζον θέμα είναι διεξοδική και πολυδιάστατη. Στο μυαλό μου έρχεται ο Κώστας από την Κρήτη που βρίσκεται στον Σαν Φρανσίσκο. Ο πρωταγωνιστής από το νέο βιβλίο του Γ.Βαρουφάκη, "Αnother Now". Παράλληλα σκέφτομαι τον διάλογο ανάμεσα σε Κεν Λόουτς και Εντουάρ Λουί ("Διάλογος για την Τέχνη και την Πολιτική") και συνειρμικά φτάνω στον Γκαϊ Στάντινγκ, καθηγητή SOAS στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου ("Βασικό Εισόδημα:Πώς θα το επιτύχουμε";).

Ένας ιδιόμορφος διάλογος που προκύπτει μέσα από μία συνολική μελέτη. Στο δεύτερο κεφάλαιο έχουμε τα "κοινά". Γνωρίζουμε τις περιφράξεις. "Ο κόσμος μετατράπηκε σε εμπόρευμα. Η ιεραρχία αντιστράφηκε: Η κοινωνία ενσωματώθηκε στην οικονομία". Στόχος μας πρέπει να είναι να επανεντάξουμε την οικονομία στην κοινωνία. Από εκεί στην υβριδοποίηση της Δημοκρατίας". Γράφεται πως ξεκινάει από τη γειτονιά κι αυτή είναι μία μεγάλη αλήθεια. Κίνδυνοι όπως το "democratic washing" θα υπάρχουν πάντα, η κλήρωση όμως από την άλλη θεωρείται παρακινδυνευμένη. Ξεχωριστό κεφάλαιο αφιερώνεται στα ζώα, ενώ λίγο αργότερα θα γίνει αναφορά και στο περιβάλλον. Προσπαθώ να γράψω όσα λιγότερα μπορώ για να έχετε τη χαρά να τα ανακαλύψετε.

Σημαντικό κεφάλαιο στη συλλογιστική πορεία των συγγραφέων αποτελεί ο "Διανθρωπισμός". Κάπου εδώ οφείλω να κάνω μία αναφορά στο έργο του Νώε Χαράρι, "Homo Deus". Νομίζω έχει συλλάβει ιδανικά αυτήν την ιδιαίτερη έννοια μιλώντας για τον συνδυασμό της Βιοτεχνολογίας και της Τεχνητής Νοημοσύνης. Εδώ όμως θα λέγαμε πως το είδος μας διαπράττει ΥΒΡΙΝ, καθώς περνάμε στον μετα-ανθρωπισμό. Αν θα το πληρώσει θα το κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος. Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει το κεφάλαιο που εξηγεί αναλυτικά τη λειτουργεί bitcoin-blockchain και δίνει την πολιτική του προέκταση. Η κυριαρχία των αλγορίθμων στο μεγαλείο της στην Ανθρωπόκαινο εποχή. Σχήμα οξύμωρο. Δεν καταναλώνουμε πλέον, εξαντλούμε τα τελευταία αποθέματα κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Τι μορφή επομένως παίρνουν τα κινήματα σήμερα και πού εδράζονται; Μήπως η δράση μεταβαίνει στον κυβερνοχώρο; H ολισθηρότητα της έννοιας του λαϊκισμού κι η αποφυγή της παγίδας των δύο άκρων. Ο καπιταλισμός της πλατφόρμας, η "ουμπεροποίηση" αν θέλετε που "παίζει" των παιχνίδι των ελίτ και διαρρηγνύει εργασιακές σχέσεις ετών και κατ΄επέκταση δικαιώματα που κερδήθηκαν με αγώνες κι αίμα. Όλα αυτά που επιγραμματικά αναφέρω δεν αποτελούν επεισόδια κάποιας σειράς επιστημονικής φαντασίας, αλλά μία νέα σύνθετη πραγματικότητα που διαμορφώθηκε. Μένει να φανεί η επίδραση των συνεπειών της πανδημίας σε όλα αυτά. Υπάρχει επιστροφή ή θα συμμετέχουμε όλοι με τον ρόλο μας στο "μάτριξ";

Mένω εντυπωσιασμένος από το υψηλό επίπεδο των δύο αυτών παιδιών. Η σφαιρική τους μόρφωση "τρομάζει" και ταυτόχρονα με κάνει να αισιοδοξώ πως η δική μου γενιά είναι ικανή να συλλάβει τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται σε παγκόσμια κλίμακα. Από την επιστήμη στην τέχνη, από το πεδίο εξειδίκευσή τους στον Κινηματογράφο και το Θέατρο. Φαίνεται πως αγαπούν τη γνώση κι εκτιμούν την ποιότητα. Δημοσιογράφοι, Διανοούμενοι, κορυφαίοι Επιστήμονες συνεχείς αναφορές. Αφορμή για περαιτέρω έρευνα και περισυλλογή. Αφιερώστε του τον χρόνο που του αξίζει.

πρώτη δημοσίευση parallaxi

Μάντης κακών ή απλή λογική

Τα νούμερα νομίζω είναι αμείλικτα και δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας. Η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται. Πέρυσι υπήρξε ένας αιφνιδιασμός, φέτος δε δικαιούμαστε να πέσουμε στην ίδια παγίδα. Οι επιστήμονες (κύριοι Καπραβέλος και Σαρηγιάννης) κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και μιλούν για έναν ακόμα "δύσκολο χειμώνα", καθώς οι μονάδες εντατικής θεραπείας στη Βόρεια Ελλάδα βρίσκονται ήδη στο 100% όσον αφορά την πληρότητά τους. H Θεσσαλονίκη εδώ και μερικά 24ωρα έχει περάσει σε καθεστώς μίνι lockdown. Η μουσική κλείνει στην εστίαση και σε ισχύ τίθεται η νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας από τη 1 μέχρι και τις 6. Μπορούν αυτά τα δύο μέτρα που εφαρμόστηκαν κατά τους θερινούς μήνες σε κάποιες τουριστικές περιοχές να αναχαιτίσουν το νέο κύμα;

To θεωρώ δύσκολο, αν όχι απίθανο. Τα χαρακτηριστικά της μετάλλαξης Δέλτα που κυριαρχεί πλέον δείχνουν πως με τις επικρατούσες συνθήκες σχεδόν όλοι οι κάτοικοι θα νοσήσουν. Την ίδια ώρα έρχεται κι η εποχιακή γρίπη. Για μία ακόμα φορά κυριαρχεί η σύγχυση στην κοινή γνώμη. Τα σχολεία λειτουργούν με τρόπο που ο ιός διασπείρεται. Η απόφαση για κλείσιμο των τμημάτων (τμημάτων με 25 και 26 άτομα) με το 50%+1 είναι καταστροφική. Ήδη τίθεται υπό διαπραγμάτευση. Ελπίζουμε να μην είναι ήδη αργά. Αναρωτιέται κανείς τι μπορεί να αφήσει σε αυτά τα παιδιά; Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ειδικά στην πόλη μας αποτελούν ακόμα έναν πυρήνα αναζωπύρωσης της πανδημίας. Αν ψύχραιμα σκεφτεί κανείς δεν άλλαξε τίποτα από τον Οκτώβριο του 2020 μέχρι σήμερα.

Υπάρχει το εμβόλιο ως μοναδική ουσιαστική άμυνα και προστασία. Η θεραπεία είναι ακόμα υπό συζήτηση. Ο χρόνος περνάει. Ξεκινήσαμε στα τέλη του 2019, διανύουμε το 2021 και θεωρείται δεδομένο πως και το 2022 οι ζωές μας θα επηρεαστούν από τις συνέπειες της υγειονομικής κρίσης. Το σχέδιο "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" ήταν ένα καλό αφήγημα και ως έναν βαθμό το καλοκαίρι βοήθησε, τώρα όμως επιστρέφουμε σε κανονικούς ρυθμούς. Ο προβληματισμός εντείνεται αν για παράδειγμα δούμε την εικόνα του Ισραήλ. Ένα κράτος με μεγάλη πειθαρχία κι έμφαση στην πρόληψη. Οι ασθενείς κι ιδιαίτερα των ευάλωτων ομάδων τρέχουν να κερδίσουν την μάχη με τον χρόνο με τη συμβολή της τρίτης δόσης.

Αντί να δούμε ουσιαστικά μέτρα, πορευόμαστε και πάλι με ημίμετρα και "παυσίπονα" λίγο μετά την ολοκλήρωση της ΔΕΘ. Την ίδια στιγμή έχουμε μία αλλαγή σκυτάλης στο Υπουργείο Υγείας μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό του Πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη. Ο κ.Πλεύρης ήρθε να διαδεχθεί τον κ.Κικίλια, ενώ πριν λίγες ο μέχρι πρότινος πρόεδρος του ΕΟΔΥ κ.Αρκουμενέας παραιτήθηκε. Ομολογία "αποτυχίας" στη συνολική διαχείριση; Δεν ακούγεται ψίθυρος. Οι εξελίξεις τρέχουν υπό σιγή. Περιμένουμε με αγωνία να δούμε αν αυτές οι αλλαγές βοηθήσουν κάπου ή αφορούν μονάχα το επικοινωνιακό σκέλος την ώρα που οι νεκροί αγγίζουν τους 15.000. Για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι αισιόδοξος.

Την ίδια στιγμή ο κοινωνικός αναβρασμός για τον οποίο έγραφα νωρίτερα μέσα στο καλοκαίρι με αφορμή τα συλλαλητήρια των "αντιεμβολιαστών" παίρνει μορφή χιονοστιβάδας. Στη Θεσσαλονίκη τα επεισόδια με ακροδεξιά στοιχεία είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο. Ο φόβος κυριαρχεί στα δυτικά της πόλης, αλλά αυτός είναι που πρώτος πρέπει να νικηθεί. Το ντοκιμαντέρ της Ανζελίκ Κουρούνης "Χρυσή Αυγή υπόθεση όλων μας" έρχεται να μας θυμίσει έναν χρόνο μετά το χρέος μας προς την κοινωνία. Ανάλογα κρούσματα είχαμε τις τελευταίες ώρες και στην πρωτεύουσα. Πώς όμως θα σκοτώσουμε το "αυγό του φιδιού";

Αφενός με την μόρφωση, με τον πολιτισμό, με την παιδεία. Στη στήλη μου φιλοξενείται μία ανάλυση για το βιβλίο του Τζέισον Στάνλευ, προσεχώς γράφω για το βιβλίο του Κωστή Παπαϊωάννου που θα έπρεπε να διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία, ενώ θεωρώ πιθανό να γράψω και γι΄αυτό του Γάλλου Σαπουτώ σύντομα. Επίσης εδώ έχει δημοσιευτεί η συνδυαστική μελέτη για τα "Bερολίνο 1933 και Υποτροπή 1938". Δεν ήταν τυχαία η επιλογή τους. Αφετέρου στον δρόμο. Όχι με τα όπλα τους και την τυφλή βία, αλλά όπως πολύ εύστοχα σημειώνεται στην ταινία τεκμηρίωσης που αναφέρω παραπάνω με την πρόληψη και το μυαλό, με τον αγώνα στα πεζοδρόμια που δεν παραχωρούνται. ώστε να εκθέτουμε τα αίσχη τους.

Μοιάζει με ημερολόγιο των τελευταίων ημέρων. Θα μπορούσε να είναι. Είναι πράγματα που αν μπορείς να πάρεις στοιχειώδη απόσταση και να δεις την κατάσταση σφαιρικά μοιάζουν ως φυσικά επακόλουθα το ένα του άλλου. Σε διαφορετική περίπτωση προκαλούν ΣΟΚ όπως στην πλειοψηφία που δε φροντίζει να ενημερωθεί σε βάθος. Τα παρακολουθούν στα δελτία ειδήσεων κι ελπίζουν να μη χτυπήσουν την πόρτα τους. Όταν όμως βλέπεις τον συνάνθρωπο να βασανίζεται κι απλά κρύβεσαι πίσω από την κουρτίνα, νομοτελειακά είσαι ο επόμενος. Υγεία και δύναμη για όλον τον κόσμο μέχρι το επόμενό μας ραντεβού!

πρώτη δημοσίευση parallaxi