Τhis is not a movie

Δεν είναι μία απλή ταινία, είναι τρόπος ζωής. Αυτό θα μπορούσε να μας λέει ο Ρόμπερτ Φισκ. Στα 12 του χρόνια παρακολούθησε την ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ, "Ξένος Ανταποκριτής" και πήρε τις κρίσιμες αποφάσεις για τη ζωή του. Ο Γιουνγκ Τσανγκ αποφασίζει να ακολουθήσει τη διαδρομή του. Ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή. Στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη, στα Βαλκάνια, στη Συρία. Ποτέ δε φοβήθηκε, ποτέ δεν αρκέστηκε στα γραφόμενα και το υλικό τρίτων. Αποθέωση της μαχητικής δημοσιογραφίας.

Παρατηρεί τις εξελίξεις. Μας εξηγεί πως βιώνει την τεχνολογική επανάσταση από το δικό πόστο. Έρχεται έμμεσα αντιμέτωπος με την παραπληροφόρηση. Το πλεονέκτημά του όμως είναι πως ο ίδιος είναι εκεί. Πώς να το εξαπατήσεις; Τόσο αυτόν όσο και τους αναγνώστες του; Παραμένει άνθρωπος παρ΄ότι έχει έρθει αντιμέτωπος με πολύ σκληρές εικόνες. Έχει κατανοήσει σε βάθος τη φιλοσοφία της ζωής κι αποτελεί έναν στρατιώτη της ενημέρωσης, ο οποίος αφουγκράζεται πλήρως τον ρόλο του και την τεράστια σημασία που έχει. Δεν αποτελεί είδος συναλλαγής, δεν είναι απλά μία ακόμα επαγγελματική δραστηριότητα, είναι λειτούργημα.

Ξεχωριστή είναι η μνεία που κάνει στις αξίες και τα ιδεώδη της δημοσιογραφίας. Τονίζει πως ο ρόλος της είναι να ελέγχει και να προκαλεί την εξουσία όταν αυτή κυβερνάει με μικρή ή μεγάλη δόση ασυδοσίας. Ποιος όμως έχει το κουράγιο σήμερα να βρεθεί απέναντι στα συμφέροντα; Eίναι κοινό μυστικό πως τρανοί επιχειρηματίες ελέγχουν τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης και διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό τη γραμμή των κυβερνήσεων προς όφελός τους. Και φυσικά όλος αυτός ο ατέρμονος κύκλος οδηγεί στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Με το "Δόγμα του Σοκ" της Ναόμι Κλάιν στο χέρι δείχνει ποια πλευρά της ιστορίας έχει διαλέξει. Είναι αποφασισμένος να δώσει ταυτότητα σε κάθε νεκρό. "Κάθε γενοκτονία πρέπει να μείνει ζωντανή". Προβληματίζεται βαθύτατα με το προσφυγικό ζήτημα: "Οι νεκροί δεν μιλάνε κι οι ζωντανοί έχουν φύγει. Πού πήγε αυτός ο λαός"; Eίναι στο βυθό της Μεσογείου, στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη. Για όλα αυτά αξίζει να αγωνιστείς μέχρι εσχάτων. Ακόμα και να θυσιαστείς. Έχεις εκπληρώσει το καθήκον σου στον μάταιο τούτο κόσμο.

Με ένα σημειωματάριο, ένα backpack και το laptop του γυρίζει ολόκληρο τον κόσμο. Επιβιώνει ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά. Υποστηρίζει πως δεν μπορεί κανείς να πλησιάσει την αλήθεια αν δε βρεθεί στον τόπο της δράσης, του "εγκλήματος". Ο σκηνοθέτης τον προσέγγισε με ιδιαίτερο τρόπο. Αναπτύχθηκε μεταξύ τους σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Χαρακτηρίζει τον Φισκ πνευματώδη, εξωστρεφή και προσιτό. Καρπός της εξαιρετικής τους συνεργασίας αυτό το ντοκιμαντέρ.

Με αμεσότητα, με ζωντάνια, με παραστατικότητα ερχόμαστε ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματικότητα. Καταλαβαίνουμε πλήρως πόσο απέχει η δική μας τηλεόραση και τα δικά μας μέσα απ΄αυτήν. Η εκδίωξη αποτελεί πάντα το τέλος. Το είδαμε με τα μάτια μας. "Τα πτώματα ήθελαν να πω την ιστορία τους". Ο δημοσιογράφος δεν μπορούσε να λείπει απ΄αυτήν την ιερή αποστολή και τώρα "κανείς δεν μπορεί να πει πως δεν ήξερε".