Addthis
Πέμπτη 23 Μαΐου 2019
"Ακομματίκ" κι " Απολιτίκ"
Παρασκευή 10 Μαΐου 2019
Μία ιδιαίτερη οικογένεια
Κοντά στα Βόρεια σύνορα της χώρας η Μαρσέλα ετοιμάζεται να φέρει στον κόσμο το τέταρτο παιδάκι της, ένα νεαρό αγόρι. Νωρίτερα έχει συμφωνήσει με την Μαλένα, γιατρό στο επάγγελμα να της παραχωρήσει το τέκνο, ώστε να μεγαλώσει κάτω από καλύτερες συνθήκες. Η γέννηση του μπέμπη όμως θα φέρει νέα δεδομένα. Αδύναμη να διαχειριστεί την κατάσταση η δεύτερη, στα όρια του νευρικού κλονισμού και της ψυχολογικής κατάρρευσης, καλεί τον σύζυγό της να τη βοηθήσει σε μία περιπέτεια που τα όρια δεν είναι απόλυτα σαφή.
Επιλέγω τα films από την Αργεντινή που έρχονται στην Ελλάδα, διότι βρίσκω αρκετές ομοιότητες με την Ελλάδα. Από τις εικόνες των τοπίων, την κουλτούρα, την ανελέητη γραφειοκρατία, το κράτος εξυπηρετήσεων. Τόσα πολλά κοινά ... Δύο εξαιρετικές ερμηνείες, από την Μπάρμπαρα Λένι του Magical Girl και του Petra κι από την Γιανίνα Αβίλα, που αποτελεί και την αποκάλυψη της ταινίας. Σκιαγραφούνται δύο πορτραίτα μέσα στη σύγχυση του σύγχρονου κόσμου. Θα επιβιώσουν άραγε;
Οι ζωές βαλτώνουν, όπως ακριβώς τα αυτοκίνητα στους δρόμους της περιφέρειας του Μπουένος Άιρες. Ένα ασφυκτικό σκηνικό που δεν αφήνει ελπίδα. Μία αληθινά ιδιαίτερη οικογένεια και συνεχή διλήμματα, ηθικά και νομικά. Κι όταν τελικά επικρατεί η ανομία, αναβιώνει ο νόμος της ζούγκλας και τρέχεις να βρεις μία λύκαινα να φυλάει το παιδί σου μέχρι να περάσει η μεγάλη μπόρα. Φιλόδοξη προσπάθεια, αξίζει της προσοχή μας ...
Παρασκευή 3 Μαΐου 2019
Ένας Eλέφαντας στέκεται Aκίνητος
Στην επαρχία της Κίνας, σε μία μικρή πόλη κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία οι ζωές τεσσάρων απεγνωσμένων ανθρώπων συναντιούνται απροσδόκητα μέσα σε μία ημέρα. Ένας γκάνγκστερ, ένας μαθητής, μία νεαρή κοπέλα και ένας παππούς. Αταίριαστο κράμα που ονειρεύεται να συναντήσει τον περιβόητο ακίνητο ελέφαντα στο τσίρκο του Μανζούλι. Στο δικό του πρόσωπο ψάχνουν τη λύτρωση της ψυχής τους, που έχει βιαστεί επανειλημμένα με διαφορετικούς τρόπους. Μία περιθωριακή κοινωνία που η ηθική παρακμή την έχει μετατρέψει σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο που χρησιμοποιεί ως τελευταίο της αμυντικό όπλο τη ψυχολογική καταπίεση.
Συνεχή τα διλήμματα κι ένα υπαρξιακό άγχος μίας γενιάς που δεν μπορεί να βάλει τη ζωή της σε ρότα, σε ράγες. Τα τρένα περνούν και συνεχώς προσπερνούν. Βρίσκεσαι συγχρόνως τόσο κοντά, μα τόσο μακριά. Μία ματαιοδοξία που σε αναγκάζει να θυσιάζεις, ό,τι αγαπάς. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο διαλύει τις ανθρώπινες σχέσεις. Η παραίτηση που έρχεται ως αργός θάνατος κι οφείλεται στην έπαρση ή ακόμα χειρότερα στην έλλειψη της ελπίδας. "Πώς μπορείς να είσαι αισιόδοξος"; Όλα αυτά είναι ικανά να σε συνθλίψουν. Ίσως μαζί με το Capernaum να μοιράζονται τον τίτλο της πιο σκληρής ταινίας της χρονιάς.
Μία κραυγή ενός ελέφαντα για έναν κόσμο, για ένα σύστημα που ακόμα και σήμερα αρνείται να αποδεχθεί την αποτυχία του σε ανθρώπινο επίπεδο. Επέβαλε την εξαθλίωση κι οδηγεί νομοτελειακά στην μοναξιά, καθώς οι υλιστικές ανάγκες που δημιουργούνται κι η ικανοποίηση λειτουργεί ως φάρμακο του συμπτώματος κι όχι της αιτίας, με συνέπεια λίγη ώρα μετά να βυθίζεσαι και πάλι στην κατάθλιψή σου, τα "ΕΓΩ" σου και ένας νέος φαύλος κύκλος ξεκινάει. Αυτή ακριβώς η ματαιότητα του σύγχρονου κόσμου οδήγησε σε αυτό το αποχαιρετιστήριο σημείωμα. Να μας θυμίζει για πάντα το μαζί, τη δύναμη της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων.
" Μπορείς να πας ό, που θέλεις, δε θα βρεις κάτι διαφορετικό ". Κι αυτό γιατί όλα ξεκινούν από μέσα μας ...
Πέμπτη 2 Μαΐου 2019
Η δεξιά τσέπη του Ράσου
Ένας μοναχικός καλόγερος προσπαθεί να διαχειριστεί την αβάσταχτη λύπη και την μοναξιά. Το τελευταίο του στήριγμα, η σκυλίτσα του τον εγκαταλείπει ξαφνικά και βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα αδιέξοδο, με ένα τέλμα. Από τις στάχτες του όμως θα ξαναγεννηθεί. Αυτή είναι η μοίρα του ανθρώπου. Θα βρει τη δύναμη, θα δει στο βάθος την ελπίδα και θα ορθοποδήσει. Εκεί που νομίζεις πως όλα έχουν τελειώσει μετά τον Γολγοθά και τη Σταύρωση, έρχεται η Ανάσταση. Αρκεί να προσμένεις, να περιμένεις με υπομονή κι επιμονή ...
Η απώλεια θα δώσει το έναυσμα ώστε να κάνει τον απολογισμό της ζωής του. Δεν μετανιώνει καμία στιγμή για την επιλογή του. Νιώθει όμως την ανάγκη για μία προσωπική εξομολόγηση κι εξαγνισμό όσων έχει κρυμμένα στη ψυχή του. Ο πιστός του φίλος δε φαίνεται να έχει διάθεση να τον ακούσει. Τα εκμυστηρεύεται συγκινητικά σε εμάς. Η ταινία ακροβατεί μεταξύ του προσωπικού και του συλλογικού δράματος. Έχει στόχο να θυμίσει θαμμένες αξίες όπως η ανιδιοτέλεια, η αγάπη, το φιλότιμο, η αλληλεγγύη.
Πρωταγωνιστής ο Θοδωρής Αντωνιάδης. Ουσιαστικά η ταινία αποτελεί έναν ευαίσθητο δικό του μονόλογο, με ελάχιστες διακοπές και παρεμβάσεις άλλων προσώπων. Σίγουρα η παρουσία του Γεράσιμου Σκιαδαρέση δίνει πρεστίζ. Κι εμείς παρακολουθούμε αυτά που γνωρίζουμε ότι γίνονται, αλλά πιθανώς αρνούμαστε να τα παραδεχθούμε. Μας δίνεται μίας πρώτης τάξης ευκαιρία να θυμηθούμε την ανθρωπιά μας. Κι είναι πραγματικά πολύ μεγάλη υπόθεση να μπορείς να τα κλείσεις όλα, να τα αφήσεις όλα και να βρεθείς εκεί να ηρεμήσεις, να μοιραστείς τη γαλήνη.
H σχέση του ανθρώπου με τα ζώα, το μοτίβο με τον σκύλο τον πιο πιστό φίλο του ανθρώπου θα οδηγήσει τον ιερομόναχο στην προσωπική λύτρωση μέσω μία μακράς διαδρομής προσωπικής αναζήτησης. Θα κοιτάξει ξανά στο βάθος το πέλαγος, θα σηκώσει την ελληνική σημαία να κυματίσει, θα χτυπήσει την καμπάνα. Και τότε θα καταλάβουμε πως η πραγματική χαρά της ζωής κρύβεται μέσα μας και σε αυτά που έχουμε και δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε μέχρι να τα χάσουμε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)