Τα χρόνια που βιώνουμε είναι δύσκολα, κυρίως στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα, όπου επίκεινται θεμελιώδεις αλλαγές. Ένα σπίρτο, μία αφορμή είναι ικανό να πυροδοτήσει τις εξελίξεις και δεν αποκλείεται το Brexit να είναι απλά η απαρχή της διάλυσης της Ένωσης με τη σημερινή της μορφή και την αναδιοργάνωση της, προς όφελος του παράγοντα άνθρωπος. Πάντα ήμουν εναντίον της αποχής στις εκλογές. Χθες στην Ισπανία ο μισός πληθυσμός σχεδόν δεν πήγε να ψηφίσει. Εικόνες ντροπής. Όσο μεγάλη κι αν είναι η απογοήτευση, όσο και να μην μας εκφράζει κάτι, πρέπει να κάνουμε το χρέος μας, πηγαίνοντας στην κάλπη, όσο το δυνατόν καλύτερα ενημερωμένοι. Οι νέοι γύρισαν την πλάτη στο μέλλον τους. Πλέον, πρέπει να επιβάλλονται κυρώσεις σε όποιον απέχει, ειδάλλως η νικήτρια θα είναι αυτή από εδώ και στο εξής, ενώ σημαντική θα είναι η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων σε όλα τα κράτη, καθώς έχουν φανατικούς υποστηρικτές. Πριν πάτε για μπάνιο λοιπόν, σκεφτείτε πως αφήνεται το μέλλον του τόπου σας σε χέρια άλλων, άβουλοι, γι'αυτά που θα σας βρουν στη συνέχεια. Καλημέρα ...
Addthis
Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016
Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016
Brexit και σκέψεις
Καλημέρα φίλες και φίλοι. Θεωρείται δεδομένο πλέον, ότι η Μεγάλη Βρετανία χαράζει δικό της δρόμο κι αποσχίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Άγγλοι κι οι Ουαλοί έδειξαν τον δρόμο. Πλέον, ξημερώνει μία καινούρια μέρα για την Ευρώπη. Το σοκ είναι μεγάλο. Μία ματιά στα διεθνή χρηματιστήρια ενδεικτική. Όταν έχεις ισχυρή οικονομία δεν φοβάσαι κι όταν θες να είσαι κύριος του εαυτού σου και τον σέβεσαι πας σε αυτήν την λύση, με την πιο δημοκρατική διαδικασία, το δημοψήφισμα. Θα μπορούσε να το κάνει άραγε η Ελλάδα το 2009; Ναι θα πω θα εγώ. Θα είχε επιπτώσεις. Θα είχαμε όμως το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Συμβιβάστηκε τότε. Τώρα αργά για δάκρυα κυρίες και κύριοι. Οι Βρετανοί σήμερα έκαναν ένα αποφασιστικό βήμα. Αποχώρησαν οικειοθελώς. Ήξεραν καλά πως θα συμβεί, γι'αυτό κράτησαν όλα αυτά τα χρόνια το δικό τους νόμισμα. Από την στιγμή που η Ένωση έχασε τις αξίες και τα ιδεώδη της, η διάλυση ήταν κάτι νομοτελειακό, μοιραία. Όσο συντομότερα, τόσο καλύτερα για την ανθρωπότητα και πιθανότατα για την Ελλάδα. Όσον αφορά το Brexit, που είναι το θέμα μας, προφανώς το Ενωμένο Βασίλειο δεν μπορούσε να παίζει άλλο τον ρόλο του κομπάρσου, της μαριονέτας σε μία συμμαχία που κυριαρχούν τα συμφέροντα άλλων κι ας μην το επηρεάζουν άμεσα. Πέρυσι οι Έλληνες είπαν ΟΧΙ στην λιτότητα και τον εξευτελισμό της αξιοπρέπειας τους. Το σημερινό είναι ένα ηχηρό χαστούκι στον μηχανισμό Ε.Ε., θα ακολουθήσουν κι άλλα (οριακή η κατάσταση στην Γαλλία), θέλει όμως χρόνο και υπομονή για να πέσει το σαθρό κι απάνθρωπο σύστημα συμφερόντων. Η προοδευτική Ευρώπη, έναντι της συντηρητικής, αυτή των αξιών και της ηθικής θα επιστρέψει. Μακάρι να ζούμε ως τότε να το απολαύσουμε. Κουράγιο ...
Y.Γ. Ευτυχώς πλέον υπάρχει το Internet και τα στημένα ΜΜΕ ξεφτιλίζονται με τον πιο εμφατικό τρόπο. Τα ίδια στην Ελλάδα, τα ίδια στην Αγγλία, τα ίδια στον κόσμο όλο.
Υ.Γ. 2 Ο φόβος νικήθηκε μετά την Ελλάδα και στην Μεγάλη Βρετανία. Ψήφισαν ΟΧΙ. Για διαφορετικούς λόγους, αλλά ΟΧΙ.
Τρίτη 14 Ιουνίου 2016
Ο πόλεμος μαίνεται, πίσω από το χιτώνιο της γιορτής
Κυριακή 12 Ιουνίου 2016
Εξεταστική, μία επίγεια κόλαση
Το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι σαφές, ότι είναι δομημένο σε σάθρα θεμέλια. Η πίεση γίνεται έντονη, όταν σου επιβάλλουν να είσαι αριστούχος από νεαρή ηλικία, ενώ μεγαλώνοντας οι ευθύνες αυξάνονται. Πολλοί θεωρούν πως οι Πανελλήνιες εξετάσεις εκεί ο μεγαλύτερος γολγοθάς. Εξαρτάται σε ποια σχολή θα περάσεις. Ποια θα είναι η επιτυχία σου. Δυστυχώς όμως εν μέσω οικονομικής κρίσης, δεν υπάρχει το "θέλω", η κλίση, το τάλαντο, η επιλογή, παρά μόνο το "πρέπει", η επιβίωση. Να σπουδάσουμε, κάτι το οποίο θα μας επιτρέψει να ζήσουμε στην χώρα μας και να μην μεταναστεύσουμε, όπως χιλιάδες νέοι. Αυτός είναι ο μοναδικός στόχος, στη σημερινή Ελλάδα. Πέρασα από το παιδαγωγικό δημοτικής εκπαίδευσης, από την γυμναστική ακαδημία και κατέληξα στην Φαρμακευτική, για να διεκδικήσω αυτό το δικαίωμα. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά αυτή είναι η σκληρή αλήθεια. Ιούνιος, περίοδος εξεταστικής. Κάποιοι το απολαμβάνουν, άλλοι, μαζί κι εγώ, νεκρώνονται ως προσωπικότητες, προκειμένου να διαβάσουν. Δεν προλαβαίνουν να κάνουν τίποτα εποικοδομητικό. Να γράψουν, να γυμναστούν, ούτε να χαμογελάσουν. Μία επίγεια κόλαση μπροστά στα μάτια μας, μέσα στην ψυχή μας. Κι όλο αυτό το υπομένουμε σαν κάτι φυσιολογικό. Ίσως τελικά αυτό μας αξίζει, αφού δεν επαναστατούμε!
Σάββατο 4 Ιουνίου 2016
Ωριμότητα, προνόμιο λίγων ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)